مــاڻـهو جـو ٻـچو
اقبال بلوچ | 1 منٽ
پندرهن سالن جو ڇوڪر..... سڄي گهر جو ڪم ڪار .... ٿانو ٻهاري، ٻهارو پوچو، صفائي سٺائي، چنڊ ڦوڪ ۽ گاڏين جي صفائي بعد ٻنپهرن جي ماني، پچائي، گهر جي مالڪياڻي اڳيان رکي ٿو.
انهن تازين پچيل مانين مان ٻه تازيون مانيون ڪڍي، نوڪر کي ڏيندي، مالڪياڻي چوي ٿي .... هي مانيون وڃي، ڊاگي کي ڏيئي آ.....
ڇوڪرو، مالڪياڻي جي پاليل ڪتي ڊاگي کي مانيون ڏيئي اچي ٿو. اهو ڊاگي... مالڪياڻي جي ايئرڪنڊيشڊ روم ۾ هزارين روپين جي صوفه سيٽ تي ويٺو هو. ڀر ۾ ويٺل عاليشان پلنگ تي مالڪياڻي پاليل ٻلي سان پيار ڪندي کير پياري رهي هئي...
هڪ ماني ڇوڪر کي ڏيندي ڇڙپ سان چيائين هي وٺ کاءِ ماني.....
سڄي ڏينهن جو ٿڪل ۽ ساڻو ٿيل هي ڇوڪرو رات جو گيرج ۾ سمهي رهندو آهي.