دعـائـون
جيئن مون گاڏي بيهاري، مٿان اچي، هڪ سهڻي ڇوڪري، جيڪا عمر ۾ نوجوان ننڍي نيٽي هئي. هٿ وڌائيندي، ناز ۽ نخري واري انداز ۾ چيائين، پنجاه روپيه ڌي .... دعا ڪندي سانءِ... مون چيو مانس ڪهڙي دعا ڪندين. چيائين، لال ڪنوار ملندئي.
چيومانس .... آءُ پوڙهو هينئر سٺ سال جي ڄمار ۾ ڪهڙي لال ڪنوار ملندي،
چيائين ، مون جهڙي ته ملي ويندي....
هو بيشڪ سهڻي هئي، نوجوان هئي، ناز ۽ نخرن جو انداز هيس…
منهنجي نظر هن جي وڌيل پيٽ تي پئي.. تقريبا اٺ مهنن جو ٻار پيٽ ۾ هيس...
پيٽ ڏانهن اشارو ڪندي چيو مانس اهو ٻار ڪنهنجو اٿئي.....
چيائين منهنجي مڙس جو ٻيو ڪنهنجو...... !
چيومانس . رڳو ٻار ٿو تنهنجي پيٽ ۾ وجهي، پر توکي گهر ۾ ويهاري کارائي نه ٿو سگهي....
چيائين هو پاڻ پني ٿو، مونکي ڇا کارائيندو.
چيومانس..... اهي دعائون تون پنهنجي مڙس لاءِ ڪر ته هن حالت ۾ توکي گهر ۾ ويهاري کارائي سگهي.