ورهاڱو
“ديوار برلن هڪ رات ۾ جوڙي راس ڪري جرمن جي جگر کي ڪٽي ٻن حصن ۾ ورهايو ويو, رت ڦڙا ڪريا، هر پاسي خون ئي خون هو، پر اها خونريزي قابض ڌرين جي ڪرتوتن کي روڪي ڪو نه سگهي.”
جرمني جي چانسلر چونڊجڻ کان پوءِ مادام ڪيوري، پنهنجي پهرئين قومي خطاب ۾ جڏهن اهي لفظ چيا ته کوڙ سارا سوچيندڙ قوم پرست ۽ نظرياتي سندس تائيد ۾ هٿ کڻي اٿي بيٺا.
هن پنهنجي تقرير جاري رکندي چيو:
“ورهاڱو فطرت جي ابتڙ ڪجهه مطلبي ماڻهن جي ذهنن جو روڳ ۽ تڪڙو توڙي جذباتي فيصلو ٿئي ٿو، ماڻهن جي گهڻائي اهڙي فيصلي جي خلاف هوندي به طاقتور ڌرين جي هٿن ۾ رانديڪن جيان پنهنجو وس ۽ وِت وڃائي ويٺا ۽ پوءِ ديوار برلن جو ڊگهو ۽ ويڪرو پاڇولو ٻنهي پاسن جي ماڻهن جي جذبن سان کيڏندي، انهن تي ٺٺولي ڪندو رهيو.”
مادام ڪيوري، ماڻهن کي پنهنجي طرف متوجهه ڏسي پڇيو.
“ڇا توهان ديوار جي پاڇولي ۽ رڪاوٽ کي ڏسي شرمسار نه ٿا ٿيو.”
هجوم مان گڏيل آواز آيو:
“نه صرف اسين شرمسار آهيون پر پڇتاءُ جا ڳوڙها به ڳاڙيون ٿا.”
مادام ماڻهن جي حوصلي جي طاقت کي محسوس ڪندي، آخري عملي ڳالهه ڪئي.
“اٿو ايڪي ۽ اتحاد جي سگهه سان برلن جي ديوار ڊاهي، پنهنجي دائمي جاگرافيائي ۽ نظرياتي وحدت کي هڪ ڀيرو ٻيهر بحال ڪري دم پٽيو.”