هدايت منگي (3 منٽ)

اڄ توکي منهنجي باري ۾ پريشانيءَ کان وڌيڪ مون تي ڪاوڙ اڀري اڀري ايندي هوندي. چوندي هوندينءَ ”اهڙي نوڪريءَ کي کڏ ۾ ڇو نه ٿو هڻي جنهن ۾ سر جو خطرو آهي ئي آهي.“ اڄ توکي خبر پئي هوندي ته ٽي ويءَ تي خبرون ...

هدايت منگي (14 منٽ)

عجيب ماڻهو هو. گهر موجود هوندو هو ته سڄي پاڙي کي خبر هوندي هئي ته هو گهر ويٺو آهي. سندس گهر ويٺي مهل پاڙي جا ٻار واري وٽيءَ سان پيا ليئا پائي ڏسندا هئس. ڪلاسيڪي موسيقي ويٺو ٻڌندو، ۽ ڪونه ڪو ڪتاب هٿ ۾ ...

هدايت منگي (3 منٽ)

ڪالهه تائين تون مان اصل ٻک هنيو پئي گهمياسين. فلسفي کان جنس تائين اسان جي ذهني هم آهنگي، اسان ٻنهي لاءِ ته آدرش جهڙو ڏيک ڏئي رهي هئي. ايتري حد تائين موافقت ۽ مفاهمت سچ ته آهي به آدرش. توکي به ماڻهو ...

هدايت منگي (5 منٽ)

ماڻهن مان هڪ ٻئي سان ڳالهائڻ جو ڏانءُ صفا نڪري ويو آهي. ۽ ان جو مون کي جيترو ڏک ٿئي ٿو ان کان گهڻي وڌيڪ، پريشاني وڌي ٿي. .......................................... ڪلهه هو اسان جي آفيس ۾ آيو هو. گاد ...

هدايت منگي (1 منٽ)

”چاچا! مسجد جو نقشو ليڪرائي آيو آهيان.“ ”چڱو ڪيئه پٽ! هيڏي ته ڪر ته ڏسان، پر بيهه ته وضو ساري اچان، ائين مسيت شريف جي نقشي کي هٿ لائڻ به صحي ڪونهي.“ ”پر چاچا ...ٰ! ”ابا ٻه منٽ ڪل لڳندا وضوءَ سارڻ ۾، ڪ ...

هدايت منگي (2 منٽ)

ڪهاڻيءَ جي پڄاڻي؛ مان گرومندر ويجهو باغيچي ۾ هڪ کٽ، ٻه پراڻيون بئگون، کجيءَ جو هڪ ٿيلهو، ٽي رلهيون، گاديلو ۽ فراسي، ڪتابن جي هڪ بيڊڪ ۽ ٿورو ٻيو سامان ڀر ۾ رکيو، سوچي رهيو آهيان، منهنجي ذهن ۾ ٻُري ره ...

هدايت منگي (5 منٽ)

او....هِيا، هوءَ اچي پئي. تکي جهڙي هرڻي، ۽ پنهنجي وايو منڊل بابت شڪي به ان وانگر. در در تي، ٻنهي پاسي، گهٽيءَ کُٽڻ تائين لئوڻا هڻندي، ڪِن کليل دروازن ۾ بيٺل سندس اوسيئڙو ڪڍندڙ نوجوانن جون ميڇون سهندي، ...

هدايت منگي (1 منٽ)

” اڙي! اها نرس اٿئي.....“ ”خبر آهي........“ نجما ويهارو کن وکن تي بيٺل ڇوڪريءَ وٽان نهار موٽائيندي، ڦڪائيءَ سان چيو. ”اها ساڳي نرس ته آهي جنهن بابت اخبار لکيو هو ته پوئين اليڪشن ۾، قتل ٿي ويل اميدوار ...

هدايت منگي (1 منٽ)

واقفيت هات پرديسي! ڀلي آئين........ هائو، واليڪم سلام! تون ته خوش آن ني؟ هائو، بس گذري پئي. تون ٻڌاٰءِ............ ڪهڙيون ڳالهيون ٿو پڇين؟ مڙس ويچارو رڳو پَٽ کوهه ۾ اڌرات جو آ موٽڻدو ڳوٺ هوندو هو ته س ...

هدايت منگي (1 منٽ)

ڌرتي سڙي دز ٿي، سُڪا ساوا گاهه، ڪڻڪن ديرا کڄيا، لٿا گاهه پراهه رونبا سارين جا ٿيا، وريو سانوڻ ماهه، هاري هاڻ ٻنين ۾، ڏسجن سنجهه صباح، ڪڪر پسي اڀ تي، کليا سنگهارن ساهه، ڏيڏر، ڏنڀرا کڏ ۾، ٿا ٽپا ڏين ٽاه ...