رضوان گل جا ليکَ

ڪهاڻيون/افسانہ

اُجھاڻيل ڏيئو

رضوان گل (6 منٽ)

رات جي سانت ۾ ڪشادي بنگلي جي هڪ ميرانجهڙي روشنيءَ واري ڪمري مان پوڙهي شخص جي مسلسل کنگهڻ جو آواز. سندس پٽ پيءُ جي خراب طبعيت جي ڄاڻ هوندي به، ايئر ڪنڊيشن واري ايئر ٽائيٽ روم ۾ پنهنجي گهر واريءَ جي ڀاڪ ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

اسسٽنٽ پروفيسر

رضوان گل (5 منٽ)

نورين پريشان ٿي وئي هئي جڏهن سندس نظر پنهنجي مٿي ۾ تيزيءَ سان وڌندڙ اڇن وارن تي پئي. سوچن جي وڻ ويڙهي کيس وڪوڙي ڇڏيو. سندس اکين جي آڏو انڌيرو ڇانئجي ويو. صوفا سيٽ جي ڪنڊ تي ويهندي ئي هڪ هنڌ ڄمي وئي. س ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

روشنيءَ جو سفر

رضوان گل (7 منٽ)

چوڪيدار جي سيٽي گھٽين ۾ ڇانيل خاموشيءَ کي وقفي وقفي سان ٽوڙي رهي هئي. سياري جي ڊگھي سرد رات جا ٻه وڳا هئا. خالد جون اکيون ڪمري جي ڇت ۾ کتل هيون. ٻن ڪلاڪن کان مختلف سوچون سندس مٿي ۾ ڪوڪن جيان ٺوڪجي رهي ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

ڏنگيل خوشيون

رضوان گل (8 منٽ)

رياض آپريشن ٿيٽر ۾ بيهوش پيل آهي. منهنجا ۽ ڪجهه ٻين دوستن جا ڪپڙا رت ۾ ڳاڙها ٿي ويل... جيستائين اسپتال پهچون تيستائين سندس تمام گھڻو رت وهي چڪو. کيس رت جون ٿيلهيون چاڙهيون ويون... هاڻي آپريشن شروع ٿي ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

منهنجو ارسلان

رضوان گل (9 منٽ)

ريل آخري وسل هڻي پليٽ فارم تان آهسته آهسته هلڻ لڳي. مان ڪراچي وڃي رهيو هوس. مون سان گڏ منهنجو يارنهن سالن جو پٽ ارسلان به هو. مون سامهون ۽ ڀرسان ويٺل مسافرن جي چهرن تي ان خيال سان نظرون ڦيرايون ته متا ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

الهي ويل وهيءَ جو سج

رضوان گل (9 منٽ)

گرلس ڪاليج جي پرنسپل روالونگ چيئر تي ويٺي پنهنجي آفيس جي شيشي واري دريءَ مان بريڪ دوران ڪاريڊورس ۾ گهمندڙ ڇوڪرين تي نظر ڦيرائي رهي هئي. مون کيس ڪاليج جي ڪيترن ئي مسئلن بابت صلاحون مشورا پڻ ڏنا. ان دو ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

لڙڪ ۽ مرڪ

رضوان گل (7 منٽ)

اکيون کُليون ته مان ايمرجنسي وارڊ ۾ ستل هوس. امي روئي رهي هئي، ابو سخت پريشانيءَ واري حالت ۾ منهنجي مٿان بيٺل هو. ٻيا رشتيدار ٿورو پرڀرو رکيل بينچ تي ويٺا هئا جيڪي منهنجي هوش ۾ اچڻ تي تڪڙا قدم کڻندا ا ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

منحوس

رضوان گل (7 منٽ)

آپريشن ٿيٽر ۾ ننڍڙي ٻارڙي جي روئڻ جو آواز گونجڻ لڳو. عرفان ڪرسيءَ تان اٿي بيهي رهيو. خوشيءَ ۾ ڊڪندو آپريشن ٿيٽر جي در تي اچي بيٺو. چند گھڙين بعد نرس هڪ ٻارڙِيءَ کي ٽوال ۾ ويڙهي کڻي آئي. عرفان کي چيائي ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

مونيڪا

رضوان گل (6 منٽ)

هيءَ تن ڏينهن جي ڳالهه آهي جڏهن انٽرنيٽ ڪيفيز جو اوج هو. اڪثر پڙهيل لکيل نوجوان ڪيفي جو رُخ ڪندا هئا، گھرن ۾ ڊي ايس ايل ذريعي انٽرنيٽ جو استعمال اڃا عام نه ٿيو هو. انعام جون آڱريون ڪِي بورڊ تي ڊوڙي ره ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

ســاروڻيون ۽ ســورَ

رضوان گل (3 منٽ)

ماڻهو پنهنجي گھرن جي ڪشادن اڱڻن تي مڇرن کان بچڻ لاءِ رليون تاڻي ستل هئا. ٿڪل ٽٽل هاري کونگھرا هڻي رهيا هئا. ڪي ماڻهو آسمان ۾ تارا اٽڪائي کٽ تي پاسا ورائي رهيا هئا. ڪجهه عورتون ننڊاکن اکين سان نون ڄاول ...

مڪمل پڙھو