ڊاڪٽر آمنه سومرو (3 منٽ)

مون کي سمجهه ۾ نٿو اچي، جنھن کي زندگيءَ جو ساٿ گهرجي، جنھن کي پوري زندگي ساٿ نڀائڻو آهي، سو نظر ئي نه اچي. جنھن کي تن من وٺڻو سو بي خبر، جنھن کي احساس وٺڻا ۽ ڏيڻا آهن، سو لاچار. سندس شادي ڪرائڻ وارا ا ...

ڊاڪٽر آمنه سومرو (10 منٽ)

هوءَ هن ڀيري 900 ڪلوميٽرن جو سفر نه پئي ڪرڻ چاهي، پر پنھنجي عزت مآب ڪلاس فيلوز جي ڪري سندن ساٿ ۾ ساٿ ڏيڻ جي ڪري سشما کي سفر جي شيٽ سان گڏوگڏ Call ٿي، پنھنجي استاد ۽ ڪلاس فيلوز سان اهو وچن ڪرڻو پيو ته ...

ڊاڪٽر آمنه سومرو (3 منٽ)

زهرى اسڪول ۾ اسان کان سينئر هئي. هوءَ ۽ اسان سڀ سھيليون ٿورو گهڻو اسڪول ۾ سلام دعا ڪنديون هيون سين پر جڏهن هوءَ مئٽرڪ پاس ڪري ڪاليج ۾ پھتي ته اسان به هن لاءِ سِڪي پونديون هيوسين. سندس مزاحيه طبيعت ۽ س ...

ڊاڪٽر آمنه سومرو (3 منٽ)

زندگيءَ جو وقت هر ڪنھن لاءِ پنھنجو پنھنجو آهي، تڏهن ته عمر جي حد هرڪنھن جي الڳ الڳ ٿي بيھي، هر شخص، هر ماڻهو پنھنجي مليل وقت کان شڪايت به ڪري سگهي ٿو ۽ جوابده به آهي. منھنجي هڪ عزيز هڪ ڏينھن شام جي پھ ...

محمد دين راڄڙي (37 منٽ)

[b]محمد دين راڄڙيءَ جون ڪهاڻيون [/b]هر دور ۾ ڪهاڻيءَ جي ٽيڪنڪ، ٻولي، اسلوب، موضوع ۽ پيشڪش تبديل ٿيندي رهي ٿي، هيءُ دَور سنڌي سماج جو هڪ عبوري دور آهي، هن دور ۾، سنڌي سماج جي اندر ڪنهن وڏي اُڇل جي اُمي ...

محمد دين راڄڙي (5 منٽ)

سج جهڙين پڙين ۾ هو... سڀني سوارين جا منهن گهرن ڏانهن هُئا... هر ماڻهو ٿڪاوٽون ڪمائي گهرن ڏانهن پئي موٽيو....... ربن پنهنجي ٽوٻن جي ٽولي کان موڪلائي ڳوٺ جي اڏي ڏانهن روانو ٿيو... ڳوٺ جون سڀ سواريون نڪر ...

محمد دين راڄڙي (5 منٽ)

شو شروع ٿيڻ ۾ اڃان دير ھُئي. وچين ڌمال ھُئڻ سبب ماڻھن جا ڪٽڪ اچي لٿا ھا. ھر پاسي گوڙ ئي گوڙ لائوڊ اسپيڪرن جا آواز: او ڀائو ھيڏي، او ادا ھلي آ ٻه ڌڙيو ٻار... ميجڪ شو... ھيڏانھن اچو عجيب و غريب جانور... ...

محمد دين راڄڙي (5 منٽ)

باهه جي مچ جي چوڌاري ڪي ماڻهو ڪانڀ ڪڍي ويٺا هئا ته ڪي پلٿي ماريون، گهر جي ڪشادي اڱڻ تي الغوزه جي سُريلي آواز تي ڪيترن ئي ائين پئي ڪنڌ لوڏيا جيئن هلڪي هوا ۾ سج مُکي جا ٻوٽا لوڏيندا آهن. آچر، جمعي جي ڪن ...

محمد دين راڄڙي (7 منٽ)

ڦاٽڪ جا در کوليندي، بند ڪندي ڪيتريون ريلون ٽپايون اٿم.... هاڻي ته منهنجي جيون جي ڪويل پير ريل جي ڄڻ منزل اچڻ واري آهي، هاڻي پاڻي پونئين ٻاري ۾ آهي.... اجهو ٿو ڏيئو گل ٿئي.... ملوڪ ڦاٽڪ واري اندر جَاري ...

محمد دين راڄڙي (4 منٽ)

جون جي ٽاڪ منجهند پکين کي وڻن تي ويهڻ تي مجبور ڪري ڇڏيو هيو.... سج ڄڻ باهه وسائي رهيو هو، ڪالوني جون گهٽيون ويران هيون. احمد صاحب جي فيملي پيڪن هجڻ ڪري پنجن ڪمرن جي گهر ۾ اڪيلو هو.... ويتر آچر جو ڏين ...