ثاقب بلوچ (2 منٽ)

مونکي منهجا روم ميٽ روز صُبح جو سُجاڳ ٿيڻ وقت چوندا آھن ”يار تون ننڍ ۾ کِلندو آھين! مان واقُف هوندي به اِن ڳالھ جي ترديد ڪري ڇڏيندو آھيان. هو مونکي چوندا آھن ته ”سرمد توکي ڪنهن سائيڪاٽِرسٽ کي ڏيکارڻ گ ...

ثاقب بلوچ (3 منٽ)

مونکي تقريبن هڪ مهينو ٿي چڪو هو. مان صنم سان رابطي ۾ نه هُئس. ڪجھ دنيا جون مصروفتيون هيون، ڪجھ پڙھائي جا ڪم هئا. هوئين تـه اسين روز ڳالهائيندا هئاسين، پوءِ جڏھن ڪم ڪار وڌي ويا ته مان هُن کي مُسلسِل مه ...

ثاقب بلوچ (6 منٽ)

ٽرين جي ٿڪ ٿڪ وارو آواز فِضا مان ڦهليل آھي ۽ مان سوچ جي سحرا ۾ ٻُڏل آھيان، بِمنزلي مسافر جيان ڀٽڪي رهيو آھيان ۽ سوچي رهيو آھيان ته سمبارا الاءِ ڪئين هوندي، شايد شادي ٿي وئي هوندس، پر منهجو دل اُنهن ال ...

ثاقب بلوچ (10 منٽ)

سرمد يونيورسٽي ۾ پڙھندو هئو. اديبن ۽ باگين جي يونيورسٽي ۾ پڙھندو هو، انقلابي دوستن جي ثحبت کيس باگي بڻائي ڇڏيو هو، تاريخ جو چڱو ڀلو مطالعو ٿيل هُئس. ايتري قدر جو پاڻ به ڪڏھن ڪڏھن لکندو هو، سندس بيڄي ۾ ...

ثاقب بلوچ (3 منٽ)

خانو خوني تازو ئي جيل مان آزاد ٿي آيو آھي. کيس هرڪو کيڪاري مِليس ٿو، خانو خوني جا شھپر وڏا ۽ چونمبدار آھن، ڏاڙي به وڏي اٿس، وڏي روب سان ٿو هلي، وڏا وک ٿو هڻي، هر ڪو سندس ڀر مان لنگدڙ سلام ٿو ڪريس. مان ...

ثاقب بلوچ (5 منٽ)

مان ۽ ولو ڪوڏي ڪوڏي راند کيڏي رهيا هئاسين ته اسانجي گهر ماسي خيران آئي. موکان پُڇيائين... ”چرٻٽ سباڳي ڪٿي آھي؟ اصل ۾ سڀاڳي منهجي ماءُ آھي. دل جي سچي، نفيسڙي آھي. هميشه مونکي نصحيتون ڪندي آھي، ڪڏھن ڪڏ ...

ثاقب بلوچ (5 منٽ)

هُن يڪو وسيم ڏانھن سندي نماڻن نيڻن سان پئي نيهاريو هُن جا نيڻ قربلا جو ڄڻڪ قصو ٻڌائي رهيا هئا ڄڻڪ هنجي نيڻن ۾ ڪو وڏو الميو ٿي گذريو هجي سنڌو جي ڇوليين جو آواز ڄڻڪ ماٺ متي ويو هجي,, هو ھڪ گلاب جي گل ...

ثاقب بلوچ (7 منٽ)

هِن ڪٿا جي پرچار شروع ٿئي ٿي سنڌ يونيورسٽي کان هوئين ڄام شورو آھي تـه پٿرن جو شھر پر هِن جنت جهڙي نگري مان نڪرڻ ڪنهن جهاد کان گهٽ ناهي. جهاد جيڪو دل سان ڪيو هجي ۽ هڪ ڏٽو ڏنو هجي تـه وري ڪجھ ڏينهن اند ...

ثاقب بلوچ (11 منٽ)

دوست هڪ عظيم نعمت آھي جيڪو ڌن دولت کان به وڌيڪ افضل آھي دوست هڪ اهڙو ڪردار آھي جيڪو جئيڻ جو سليڪو سيکاري ٿو دوست اُهي هوندا آھن جيڪي اسانجي خوشين کي خوشگوار بڻائيندا آھن. ائين ئي هِن ڪٿا جو سمبند هوائ ...

ثاقب بلوچ (7 منٽ)

صدف ۽ ساگر هڪ ئي ڳوٺ جا پاڙيسري هئا سندن وچ ۾ گهڻي گهرائپ هئي ٻنهن جي وچ ۾ بچپن کان ئي هڪ ڳنڀير ناتو جُڙيل هو. هو ٻئي شرارتون حرڪتون بچپن ۾ ڪٺي ئي ڪندا هئا هلانڪي ايتري قدر جو ٻئي هڪ اسڪول ۾ ۽ ھڪڙي ...