ثاقب بلوچ (4 منٽ)

ثاقب بلوچ جو هِي ڪتاب جيڪو هن مهل اوهان جي موبائل جي اسڪرين تي نمايا آهي ۽ جنهن کي اوهين پڙهي رهيا آهيو، هي ڪتاب سندس لکيل ڪهاڻين جو مجموعو آهي، ڪهاڻيون لکڻ، مضمون ۽ ڪالم لکڻ کان وڌيڪ اهنجو ۽ ڏکيو ڪم ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

جڏھن اعتبار جو آئينو ٽٽي ٿو تـڏهن ان سان گڏ دل جا بـه ٽڪڙا ٿي ٻين عضون کي چبن ٿا. بيشڪ اعتبار جو ٽٽل آئنو ڳنڊجي سگهي ٿو پر اُن ٽٽل ڳنڊيل آئيني منجھ سوين عڪس نظر ايندا اُن ۾ انسان ٽٽل نظر ايندو آھي ڇو ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

سور ڪنهن سقراط کان گهٽ ناھن جيڪي دل کي بي تاهاشا تڪليف پهچائن ٿا اهو سور جيڪو بناھ ڪنهن زخم جي زخم کان به وڌيڪ ڏکائيندو آھي, جي زخم ناسور ٿئي ته دنياوي دستور کان اڻواقف بڻائي ڇڏيندو آھي, دل منجهان اُد ...

ثاقب بلوچ (3 منٽ)

ڄامشورو حُسن جو شھر ڄام شورو جتي جنت جهڙيون هوائون گُلن ٿيون, جتي دل ڦريندڙ ڌريون پڻ رھن ٿيو, انهيءَ ڄامشوري جي سينٽرل لائبريري ۾, اسانجي محبت اسان سان مليو , ائين هڪ افسرا سان اک جو اڙيو, هي معصوم اک ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

جڏھن ڪنهن محبوب جا نشيلا نيڻ پيار جي پرستار منجھ پون ٿا تڏھن دنياوي سڀ درد ڄڻڪ پورجي پون ٿا. اهڙي ريت اکڙين جا ٻه پهلو هوندا آھن هڪ اهي گهايل به ڪنديون آھن ته مايل به, مطلب درد جو ڪارڻ به ته درد لاءِ ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

اوچتو جڏھن تنهجي ڪجل سان ڀريل اکين ساڻ جڏھن منهجون اکيون اڙيون تڏھن تنهنجي ترڇي نگاهن جا تير منهجي بيگناه دل تي ائين پئي وسيا جئين ڪا ٻي مها ڀارت لڳي هجي, جئين ڪنهن شڪاري جي تيز تکي تير سان ڪا معصوم ه ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

هو دبنگ, ڪامريڊ محبوبا جيڪا مونکان پڇي ٿي تـه منهجو ڪهڙو انداز توکي ڀانئي ويو آھي, آءُ ايڏي حسناڪ ته ناهيان مون منجھ اھڙيون ڪي خاص خوبيون ته ناهن. ھا بيشڪ آءُ مڃا ٿو تون واقعي ايڏي حسناڪ ناهين, خوبين ...

ثاقب بلوچ (2 منٽ)

”اي چنڊ مونکي سندي محبوب جو حال احوال ٿو گھرجي جي ڪرپا ڪرين تـه ,تنهجا ڪروڙين وڙھ ٿيندا مون مجنو مٿان. چنڊ...” ابا عاشقڙا مان ھڪ چنڊ ڪنھن ڪنهن جا نياپا پڄايان ڪنهن ڪنهن کي سندي محبوبائن جو حوال ڏيان, ...

ثاقب بلوچ (3 منٽ)

اندر ۾ ڪي اُدما اُڀري پون ٿا جڏھن تنهجون يادون ورائن ٿيون , اڪثر تويل راتين ۾ تنھجيون يادون منهجي دل جو دروازو کڙڪائينديون آھن زور زور سان وڏا چيھاٽ ڪري منهجو ننڍ ڦٽائينديون آھن جڏھن مان پنهجي بستر ...

ثاقب بلوچ (3 منٽ)

مولو ۽ ولو هڪ هوٽل تي ويٺي چانھ جا چسڪا هڻندين ڊاڙن جا ڪھر ڪڙڪائي رهيا هئا سندن ڀر ۾ خيرو ۽ ميرو به ويٺا ھئا. مولو شھپرن کي تاءُ ڏيندي چيو... ” اڙي ولو ٻڌو آهي ته توهين ھاڻي بيغرت ٿي ويا آھيو؟ “ ڇو با ...