عباس ڪوريجو (10 منٽ)

انڌيري رات ۾ صحرا جو سفر ” بابا ! مالهيءَ واري ڏاڪڻ ڪٿي آهي؟“ منهنجي نفسياتي مريض پٽ مونکان پڇيو ، جڏهن مان پنهنجي ننڍي نابين پٽ کي سندس سوالن جا جواب ڏئي رهيو هئس . ” ڇو پٽ ! تون ڏاڪڻ ڪهڙي ڪم ۾ آڻين ...

عباس ڪوريجو (16 منٽ)

راتين جا رولاڪ ”مَ مَ.... مان آهيان شرفو !“ بيد مشڪ جي سڪل پنن تي ڪنهن جي هلڻ جو آواز ٻڌي نوروءَ گولي چيمبر ڪري اَشهد آڱر ٽرئگر تي رکي اڻڄاتل کڙڪي کي هَڪلَ ڪئي هُئي. ”مَ مَ.... مان آهيان شرفو !“ شرفو ...

عباس ڪوريجو (6 منٽ)

وک ٽٽڻ تائين ”ٽرن...........ٽرن..........ٽرن............“ بيل جو مسلسل آواز اچي رهيو هو، منهنجي خواب گاهه ۾، ڪنهن اڻ ڳاتل سُر جيان! سئنيما تي هلندڙ بور فلم جيان! کٽارو بس جي کڙڪي جيان! خواب جيڪي ڪيت ...

عباس ڪوريجو (6 منٽ)

قيامت کان اڳ در کلڻ جو چيڪٽ ٿيو. ننڍڙي پنهنجو مُنهن گوڏن ۾ لڪائي ڀڻڪيو، ”اچي وئي !“ ٻنهي گوڏن جي وچان ننڍڙي ڪنڌ مٿي ڪري ”هُنَ“ کي ڏسڻ جي ڪوشش ڪئي. کٽ جي هيٺان ۽ فرش تي ليٽيل هجڻ ڪري هن کي صرف ڪاري پت ...

عباس ڪوريجو (10 منٽ)

چنڊ پيرن هيٺ جيئن ئي اک کليس ته سامهون ٽائيم پيس ۾ فريم ٿيل مارمر جي تصوير تي نظر پيس. ميز تي ليمپ ڀرسان پيل ”سنگنگ برڊ “ گڊ مارننگ سر، گڊ مارننگ جا آواز ڪڍڻ لڳو. بستري جي کاٻي پاسي”ويڪ اپ“ بٽڻ تي ...

عباس ڪوريجو (11 منٽ)

دال، مڇر ۽ ڪتاب ديؤ رانڀاٽ ڪندو منهنجي ڀرف اچي رهيو هو، مان لڪندو لڪندو اچي گنديءَ جي اوٽ ويهي رهيس، اها گندي جنهن جي ڳلکڙي مان پلال جو موئو ڪڍي سرڪائي سرڪائي ڪڻڪ جو جھول ڀري پاڙي جي دوڪان تي کپائي ...

عباس ڪوريجو (16 منٽ)

پنجين رات ڇرڪ ڀري ننڊ مان اٿي پيو، خوف هن جي رڳن ۾ رت جيان ڊوڙي رهيو هو، هن پنهنجي ٻنهي هٿن سان گوڏي کي پڪڙيو، ور کنجهي گوڏي کي ڇهي ڏٺائي، هلڪي اطمينان جي لهر سڄي جسم\گذري ويس. ٽهڪ ڏيڻ شروڳ ڪري ڏنا ...

عباس ڪوريجو (9 منٽ)

وڏو چريو مينٽل هاسپيٽل جي گرائونڊ فلور وارڊ نمبر ٻه جو مين گيٽ کليو،وارڊ انچارج هڪ پوڙهي کي ڪن کان پڪڙيندي بيڊ نمبر ست وٽ آڻي بيهاريو. ”هتي آرام سان ويهي رهه! ٻاهر نڪتين ته ڇتو ڪتو بڇيندو سانء ...

عباس ڪوريجو (11 منٽ)

معصوم محبت آئيني ۾ پنهنجي منهن مبارڪ جي تصوير مبارڪ ڏٺم،پهرين ته ائين ئي ڏٺم، وري اکيون کولي چتائي ڏٺم. ”ٺيڪ ته آهيان!“ ٻه ڪن، ٻه ڀرون، ٻه چپ، ٻه نڪ (ٻه نه نه، هڪ) هڪ نرڙ. وري وات ڦاڙي زبان ڏٺ ...

عباس ڪوريجو (4 منٽ)

هڪ ڏينهن جي روزي گپ ۾ ڀريل پير ۽ وڃايل پاچا وري پيرن ۾ ٽائر جي ٺهيل چپل، وڃايل ۽ ليڙون ليڙون لٽا ، هڪ ٽٽل ڪسيل سائيڪل کي زور سان پينڊل هڻي اڳتي هليو. شام جي اونداهي جهڙا ميرانجهڙا ۽ چٻاڙيل ڪپڙا کيس ...