رسول ميمڻ (14 منٽ)

اها هڪ اونهاري جي گرم رات هئي. هو پنهنجي ڪمري ۾ ڪتابن تان مٽي صاف ڪري، هر ڪتاب کي کولي، ان کي جاچي وري بند ڪري رهيو هيو. شيلف ۾ رکيل ڪتابن جي ترتيب، هن ڏٺي ۽ مرڪيو. اها ترتيب ڪيئن ته هوندي آهي جيئن جن ...

رسول ميمڻ (8 منٽ)

[b]مايوس ماڻهو: [/b] ڪو مايوس ماڻهو رلهي وڇائي پٽ تي ليٽيل هيو. ان کي لڳي رهيو هيو، هو هڪ اهڙي چوسول تي بيٺل آهي، جتان ويندڙ رستا اڳيان بند آهن. هو ڏاڍو منجهيل هيو. هن کي پنهنجين ناڪامين جو سبب نظر ن ...

ملڪ آگاڻي (38 منٽ)

اسان جي ڪهاڻي ڪٿي بيٺي آهي؟ انهيءَ تُز سوال جي تُز وُرندي ته تڏهن ڏئي سگهجي ٿي، جڏهن اسان وٽ ڪجهه ٻين سوالن جا ڪي ٺهڪندڙَ جواب هوندا. مثال طور عالمي ڪهاڻي ڪٿي بيٺي آهي؟ يعني انگريزي، فرينچ، اٽالين، جر ...

ملڪ آگاڻي (20 منٽ)

اڄ وقت جي وڏي وٿيءَ کان پوءِ ٻنهين جو ملڻ ٿيو آهي. ثُريا ڪال بيل جي آواز تي وڌي دروازي تي اچي ٿي. پريان راشد کي ڏسي ڇرڪي وڃي ٿي. ايئن ڄڻ اعتبار ئي نه ايندو هجيس. ”اچو، اچو............ خبر ناهي الائي ڪ ...

ملڪ آگاڻي (11 منٽ)

 اڄ ستين محرم الحرام آهي. پاڻ ٻئي، ٻين سوين هزارين بي گهر ٿيل سنڌي ماڻهن جيان قاسم آباد ڪئمپ نمبر ٻيءَ ۾ رهڻ تي مجبور ڪيا ويا آهيون. هڪ مهيني کان وڌيڪ عرصو بي گهر رهڻ بعد به دهشتگرديءَ جو شڪار بنيل سن ...

ملڪ آگاڻي (5 منٽ)

موسم بهار جي آ، جيڏانهن ڪيڏانهن قدرت جا ڪرشما ڪرُ کنيون پاڻ پَسائي رهيا آهن. انبن جي ٻور ۽ کجين جي سپن جي خوشبوءِ روح کي راحت ڏئي رهي آ. پورنماسيءَ جو چنڊ پنهنجي رَٿَ تي سوار ٿيو، ڪيترن ئي گلڙن کي مرڪ ...

ملڪ آگاڻي (11 منٽ)

فلم جي آخري شو تان موٽندي به هن کي جاڳندو ڏسندو هوس. قدمن جي اوچتي آهٽ هن جي خيالي دريائن کي ٻنڊو اچي ويندو هو. ايسيتائين جو ڪڏهن ڪڏهن بغير ٺڪ ٺڪ ڪرڻ جي دروازو کولي ايندو. منهن تي منجهيل مرڪ پکڙيل، جه ...

ملڪ آگاڻي (32 منٽ)

سندءِ ملاقات جي ٽئين ڏينهن!! ها، ان ٽئين ڏينهن جي ئي ته ڳالهه آهي! جڏهن کان تو ۽ اسان جا رستا الڳ، راهون جدا ٿي ويون (هونءَ وري ڪهڙا گڏ هئاسون؟) اهو ٽيليفون ئي ته هو، جنهن ڪجهه سمو تنهنجي آواز کي رسيل ...

ملڪ آگاڻي (36 منٽ)

ههڙي بي عزتي.............؟ ههڙو مُٺ ۾ ساهه...........؟ آخر، آءٌ هت ڇا لاءِ پيو ڳَهان، هِت منهنجو ڇا؟ ڪهڙا ڪارخانا، ڪهڙي جائداد“ هي بنگلو، هي پلاٽ، منهنجو ڪهڙو حصو پتي؟ اُهي ۽ اهڙا سوين سوال منهنجي مٿي ...

ملڪ آگاڻي (9 منٽ)

ڪافڪا پنهنجي ”ٻه شڪليون“ ڪهاڻيءَ ۾ عجب الخلقت جانور جو ذڪر ڪيو آهي، جيڪلو ڌڙ ريڍو ۽ سِسي ٻاڪري ته نه پر اڌ ٻلي ۽ اڌ بگهڙ هو. هو ٻلن کا ڊڄندو آهي ته بگهڙ جي پونگڙن تي حملي ڪرڻ جي چست ۾ رهندو آهي. ڪوئن ...