منور سراج (1 منٽ)

منور سراج سنڌي ٻوليءَ جو انتهائي سُڄاڻ، سنجيدو ۽ ذميدار ڪهاڻيڪار ۽ ناول نِگار آهي. هُنَ پنهنجو پاڻَ کي هِڪُ مُنفرد ڪهاڻيڪار ثابت ڪيو آهي. ان ڳالهه جي ثبوت ۾ سندس هن کان اڳ ڇپيل ڪهاڻي ڪتاب پيش ڪري سگ ...

منور سراج (13 منٽ)

جيڪي تخليقڪار نه آهن اهي مئنيجر آهن يا شيواڌاري آهن ۽ سنڌي ادب ۾ انهن جي کوٽ نه آهي. پر اڄ جي تاريخ تائين نج تخليقڪارن جي سنڌي ادب ۾ کوٽ شدت سان نوٽ ڪئي وئي آهي، جنهن کوٽ جي پورائي ممڪن حد تائين اڄ ...

منور سراج (7 منٽ)

”زندگي شروع کان وٺي ائين ئي آهي جيئن هينئر نظر اچي ٿي.“ آوازن ۽ خاموشيءَ سميت بي انت خاليپڻي جو حصو ٿيڻ کان اڳ سوچيائين ”زندگيءَ ۾ رهجي ويل خال، کوٽون ۽ عجب جون نشانيون زندگيءَ کي مڪمل ڪن ٿيون“ پر م ...

منور سراج (8 منٽ)

ايئن هئو به ۽ نه به هو. اهو فقط هڪڙو لمحو هو. ۽ هڪ لمحو ئي ته زندگيءَ جو فيصلو ڪندو آهي. ماريندو آهي هڪ لمحو. هڪ لمحُو ئي جيئاريندو آهي. يعني وڃڻ ۽ اچڻ . اچڻ ۽ وڃڻ. وچ ۾ ذري گهٽ اٺاويهن ٽيهن سالن جو ...

منور سراج (9 منٽ)

صبح ٿيڻ ۾ ته اڃا ڪافي دير هئي. شامَ ٿيڻ کان اڳ ئي هو ته رات ۾ تحليل ٿي ويو. اها سندس چونڊ نه هوندي به سندس ئي چونڊ هئي. اهو ئي اصلي الميو هو ايم بي عُرف محمد بخش سينئر ڪلارڪ جو. سندس ڳالهه ٻڌڻ وارو ڪو ...

منور سراج (9 منٽ)

اِها تڏهن جي ڳالهه آهي جڏهن اڃا ياسر عرفات جي ڏاڙهيءَ ۾ اڇن جو تعداد بنهه گهٽ هو ۽ زيتون جي ٽاري چهچ سائي هئي! پٿراءُ، جلوس ۽ فائرنگ ته روز جو معمول هو پر اڃا اڱاري وارو واقعو پيش نه آيو هو. جنهن ۾ ع ...

منور سراج (9 منٽ)

”سورج مُکيءَ جا ڪُجهه گُلَ!، هڪڙي ڇانوَ بوگن ويليا جي، چار ٻوٽا چمپا جا ۽ تنهنجون يادگيريون، منهنجي ڪُل ملڪيت آهن“. هُو سوچيندو ۽ ڳالهائيندو رهيو. سندس سوچڻ ۽ ڳالهائڻ جي وچ ۾ گهڻو فاصلو نه هو. بس ...

منور سراج (9 منٽ)

هُن هڪ اماوس رات ۾ خاموشيءَ سان خودڪشي ڪري ڇڏي هئي. اهڙي خاموشيءَ سان جو پاڙو اوڙو ته ٺهيو، کيس ئي پتو نه پيو هو ته اندرئين ننڍي ڪمري ۾ ڪيڏو وڏو حادثو ٿي گذريو آهي. تصور به نه ڪيو هئائين ته ايترو جلدي ...

منور سراج (5 منٽ)

ان صبح ماڪ ڀنل گلاب پٽيندي لاهياريءَ جي هٿن ۾ هر هر ڪنڊا ٿي چڀڻ لڳا. اهو صبح سندس زندگيءَ جو ڏاڍو اداس صبح هو. اڳ ائين ورلي ڪو ٿيو هوندو جو هر هر هٿن ۾ ڪنڊا لڳا هجنس. هوءَ ته جدي پشتي لاهيارڻ هئي. گ ...

منور سراج (13 منٽ)

ان صبح پنهنجو بوٽ پالش ڪندي خوشي محسوس ڪيائين. ايتري ۽ اهڙي خوشي جهڙي ڪنهن آرٽسٽ کي ڪوئي نظم يا ڪهاڻي لکي محسوس ٿيندي آهي. خوشي جيڪا گهڻي وقت کان سندس لاءِ اڻلڀ هئي. ”زندگيءَ ۾ گهٽ ۾ گهٽ هڪ ڀيرو پن ...