علي بابا (11 منٽ)

رات آھي ۽ سنگم، ھڪ ڇوري ۽ ڇوريءَ جو. جيئن ھر پرھ کي پنھنجو ڪامڻ آھي، تيئن ھر رات کي بھ پنھنجو ڪامڻ، پنھنجا تر تروکڙيون ھونديون آھن ۽ ھو ٻئي ڀاڳين مڙيا آھن. ٽن چئن مھينن کان پوءِ ٻنھي وٽ پنھنجا رساما ۽ ...

علي بابا (9 منٽ)

آئون ھڪ نعرو آھيان، جنھن کي ڏاڍ ۽ ڏمر تھ ڇا، موت بھ ختم نٿو ڪري سگھي. سج لھي ويو آھي. ھو درياھ جو بچاءُ بند ڏيو، مائوزي تنگ جو ڪتاب ڏاڍي موج سان سٿر سان ٺپيندو، ڏاڍي شان سان ھلندو وڃي ۽ وماس جي رات جي ...

علي بابا (10 منٽ)

مان حيران آھيان تھ ٻيھر، ٻيو ڀيرو، اوچتو ئي اوچتو، مان سندس جيون ۾ ڪيئن آيس، ڪھڙي سانگ، نيٺ ڇو؟!...... جڏھن تھ اسان ٻنھي جي وات ساڳي ھوندي بھ اسان ٻنھي ۾ وڏاندري نظرياتي جنگ آھي. ايڏي ئي وڏي، جيڏي چين ...

علي بابا (8 منٽ)

روز وھندو آھي، وھائوءَ جي واٽ وٺي. دونھين دکايو، ڀونگي جي ٿنڀ کي ٽيڪ ڏيو، پيو واجھائيندو آھي، رات جي پوئين پھر ۾ ڀنڀرڪي اوڀر جي اونداھي پولار ڏانھن، وھائوءَ جا گھاٽ جھليو. ڏسڻ ٿو چاھي، اک ڇنڀ واريءَ و ...

علي بابا (5 منٽ)

انھيءَ ڍنڍ جي ڏاکڻي پاسي کان وڻن جو ھڪ وڏو گھاٽو جھنڊ ھو. مون ٻڌو ھو تھ اتي پرين جو آستانو آھي. جيڪو بھ ماڻھو چانڊوڪين راتين ۾ انھيءَ پاسي نڪري ويندو، پريون ان جو ڪنڌ ڀڃي ڇڏينديون! تنھن ڪري ڍنڍ جي انھ ...

علي بابا (12 منٽ)

سنڌو ڏاڍي سندرتا سان وھندو ٿو وڃي، جيڪو سڀ کان وڏو مھان ۽ مھربان درياھ آھي. سنڌو جيڪو آدجڳاد کان ندين جو بادشاھ پئي رھندو آيو آھي. اباسين، سپتا سنڌو، ھپتا ھندو، درياھن جو پيءُ!....... ويڪ؟ ڪالن کان. ( ...

علي بابا (13 منٽ)

واٽھڙوءَ کي اس، تؤنس تائي توائي ڪري ڇڏيو آھي. تارونءَ تي ھٿ ڏيو، گھوماٽيون ٿو کائي. تارون – جنھن تي لڳل اٿس ڪوڙين نيوٽران بمن جيھا، پولارتن پاتارن کي ڏوڏاريندڙ شاڪس. ڌڪ، ڌرتي ڌوڏ ڌماڪا ۽ ڇيرا. ڇا ڪري ...

علي بابا (9 منٽ)

مان ڪراچيءَ کان گھر موٽيو آھيان. نھ، پھرين مان توھان سان پنھنجي سڃاڻپ ڪرايان. رات جا ٻھ ٿيا آھن، حيدرآباد واري مني ٽيڪسيءَ مان لھي، گھر ڏانھن پڪي سڙڪ ڏئي ھلڻ شروع ڪيو اٿم. مان اٻاڻڪو، ٿڪاڻو، آشانت آھي ...

علي بابا (13 منٽ)

سارو جيون موھ ئي موھ آھي. ھر ھڪ ماڻھو سرشٽي جي موھ ڄار ۾، نئين ٻارھن سالن جي سامائجندڙ ٻار جيان ڦاٿل آھي. ٻار، جيڪو ڇپر منا لڪو بيٺو، ھيٺ، پاڙيسريءَ جي گھر جي اڱڻ ۾، ڏيئا ٻاريو، ڳاڙھيءَ سيڄ تي، ڀنڀا و ...

علي بابا (10 منٽ)

جڳن کان پوڙھو تاريخدان لکي رھيو آھي، لکندو ٿو اچي، ھن کنڊ جي تاريخ. جا ٻارڙا اسڪولن ۾ پڙھندا آھن. مون ننڍڙي لاڪي پڙھيو ھو – اڻ آريھ، اڻ سڌريل ۽ اگھاڙا ھئا. ڪچو ماھ، مڇيون ۽ گلوئيون ۽ ڳوھون کائيندا ھئا ...