لڪشمڻ ديو بجلاڻي (1 منٽ)

مان شڪرگذار آهيان ناري لڇواڻيءَ جو جنهن وقت به وقت مونکي ڪهاڻيوُن لِکڻ لاءِ نَه رُڳو همٿايو پر هِن ڪِتاب ڇپائڻ ۾ هر طريقي سان مُنهنجي مدد ڪئي. مان ٿورائتو آهيان ڀڳوان ٻاٻاڻيءَ جو جنهن هن ڪِتاب جي نَه ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (15 منٽ)

هن محلي ۾ اَچي به جنهن ڪاڪي ڪوڏومل جو نالو ته ٻُڌو آهي ته مان ته ائين ئي سمجھندس ته يا ته هوُ اڃان پئدا ئي ڪونه ٿيو آهي يا وري هن جي ڪنن جا پڙدا اَهڙا ڦاٽل آهن جو کيس ڪن وٽ توپ مان گولي ڇُٽڻ جو آ ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (15 منٽ)

شانتي سامهون پين پني کي ڏسي رهي هئي ۽ سوچي رهي هئي ته کيس هاڻي ڇا ڪرڻ کپي. هن ماءُ کي اڃان ٻڌايو ڪونه هو ته نوڪريءَ تان استعيفا ڏيئي ڇڏي اَٿائين. ٻن ڏينهن کان هوءَ بيماريءَ جو بهانو ڪري گھر ويٺي هئي ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (10 منٽ)

ننڍپڻ ۾ هڪ بيت پڙهيو هو ”ٻارو اچي ملو هڪ ماڳ، ڳايون چَئِن مُندُن جو راڳ.“ اڄ ان طرز ۾ مونکي ڳائڻ تي دل ٿي رهي آهي- ”يارو اچي ٻُڌو هڪ ڳالهه، خطري ۾ آهي ڇاڱي جو وَنشُ.“ توهان ضرور چوندا ته اها نه آهي ڪا ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (12 منٽ)

ڀوپال، 11-09-1980 مِس ڪملا، چٺي توهانجي ملي . توهانجي همٿ کي داد ڏيڻو پوندو جو هن نموني هڪ اڻڄاڻ کي توهان ائين چٺي لکي آهي. مان توهان سان شامل راءِ آهيان ته اسانجي مائٽن کي ائين اَسانجي شاديءَ جي پڪ ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (39 منٽ)

” ٺاڪرَ، اڄ جي اخبار پڙهي اٿئي!“ ديال پنهنجي جڳهه تان ئي رڙ ڪري چيو. ”ڪا خاص خبر آهي ڇا؟” ٺاڪر اُتان ئي پُڇيو. ”خاص ڇا، هڪ عجيب خبر آهي. بهار ۾ ڪنوارن ڇوڪرن کي ڀڄائي انهن جي زبردستي شادي ٿي ڪئي وڃي. ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (8 منٽ)

” رام نام ست هئه، ست بولو گت هئه.“ ”نيتاجي زنده آباد، نيتاجي زنده آباد.“ رستي جي هڪ طرف کان هڪ ارٿي اَچي رهي هئي ۽ ٻئي طرف کان چونڊن ۾ سوڀاري ٿيڻ تي هڪ نيتاجيءَ جو جلوس. ارٿيءَ سان گڏ هئا سرڳواسيءَ ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (9 منٽ)

ٻارهي جو ڪرياڪرم پوري ٿيڻ کان پوءِ مهمانن واپس وڃڻ شروع ڪيو. چيتن هوندراج وٽ اَچي ويو. ”ديوان صاحب، توهان جي موڪل هُجي ته اسان به هاڻي وڃوُن. ڪافي ڏينهن ٿي ويا آهن.“ هوندراج جواب ڏنس، ”سائين، مرضيء ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (21 منٽ)

”اڙي يار ٽيڪوُ، خيَر ته آهي؟ مُنهن ته ائين ڀيِلو ڪري ويٺو آهين ڄڻ ڪو لوُڻ جو جهاز ٻڏي ويو ٿئي يا شاديءَ کان اڳ ئي طلاق جو نوٽيس مليو اٿئي. يار ڪجھه ته چؤ. ائين ماتم مَلهائڻ مان ڇا ورندو.“ منهنجي پاڙي ...

لڪشمڻ ديو بجلاڻي (13 منٽ)

شنڪر جڏهن گھر مان نڪتو ته سندس من ۾ بدلي جي باهه ڀنڀٽ ڪري ٻري رهي هئي. اڄ هو پڪو ارادو ڪري نڪتو هو ته بدلي جي ان باهه کي وسائي ئي واپس گھر موٽندو، نه ته ان باهه ۾ خود به سڙي خاڪ ٿي ويندو. هنکي پتو هو ...