هو به ٻين جيان سڄو پئي ڏڪبو. سندس وجود ۾ ڄڻ ڪو زلزلو آيو هيو، ڏند ته سندس جسم جو حصو ئي نه رهيا هيا، هڪ ٻئي سان ٽڪرائجي ٿي کڙڪيا. ”آهه.... آهه” هر هر سندس وات مان آواز ٿي نڪتا جن سان گڏ ٻاڦ شامل نه ه ...
”تون ڪير آهين؟“.
”مان تون آهيان“.
”۽ تون؟“
۽ مان تون آهيان“.
وشال آڪاش هيٺيان حد تائين ڦهليل رستن جي ان چوواٽي تي هن جي نظرن جو محور هن جهڙو انسان هيو. هن ان سان اکيون اکين ۾ ملائي ڪيئي سوال ڪيا، ڪيئي ...