اصغر پتافي (19 منٽ)

منهن ڦٽائي، منهن گهنجائي ڇڏيائين چيائين “ڪنجوس به ڏاڍو آهين.” وراڻيم “ڪهڙي معاملي ۾؟” رعب مان رڙ ڪري چيائين “پئسن ڏيڻ جي معاملي ۾ ٻيو وري ڪهڙي معاملي ۾” کيس چيم، “مان دل ڏيڻ جي معاملي ۾ به دير ڪو ...

اصغر پتافي (28 منٽ)

ان رات اونداهي اُڀ تي جڏهن سالن جي ڇنل ڪارن ڪڪرن جو پاڻ ۾ ميلاپ ٿيو هو. تڏهن ڳپل وقت هو هڪ ٻئي جي ڪلهن تي پنهنجا ڪنڌ لاڙي رنا هئا ۽ جڏهن نيڻن جا ڇپر ٽم ٽم ٿي ٽمي پيا هئا. تڏهن دردن جو پاڻي يڪساهي بنَج ...

اصغر پتافي (27 منٽ)

صبح جي وقت آفيس ۾ گهڙندي ئي بندري ڪلارڪ ڪياڙي کنهندي ڳالهايو “مجنون اچي ويو.” ڏاڍي ڪاوڙ لڳي هيم پر ڪاوڙ کي ڳيتون ڏيئي پي ويو هئس. صبح جو ٽائيم هو ڏهاڙي خراب ڪرڻ نٿي چاهيم. سڀني سان دعا سلام ڪري اڃان ...

اصغر پتافي (12 منٽ)

سگريٽ دکائي هو ڪرسيءَ تي اچي ويٺو، هڪڙي اڌ ڪش هڻڻ کانپوءِ هن ڪرسي تي مٿو ٽيڪي اکيون بند ڪري ڇڏيون. اڌو اڌ ٿيل اندر مان اڌما اٿڻ لڳا هئس، درد ۽ غمن سندس اندر رتوڇاڻ ڪري ڇڏيو هو، کيس محسوس ٿيڻ لڳو هو ته ...

اصغر پتافي (8 منٽ)

تن ڏينهن ۾ ايم آر ڊي جي تحريڪ زور شور سان هلي رهي هئي. مُلڪ ۾ هر جڳهه تي جيالن جا احتجاجي مظاهرا ۽ ڌرڻا هئا، ڪاري قانون جي ڪاري ڪوٽ کي ڪيرائڻ لاءِ ماڻهن جا جٿا سر تي ڪفن ٻڌي روڊن تي نڪتا هئا. روڊ ماڻ ...

اصغر پتافي (20 منٽ)

ڏهين تاريخ جو منو چنڊ کلندڙ مک سان آڪاش جي سيني تي بيٺل آهي، ۽ ان جي هلڪي هلڪي روشنيءَ جا مقدم ڪرڻا سڄي گهر جي ماحول کي خوبصورت بنائي رهيا آهن. ڪچن ٻن گهرن جي آڳر تي ٿوري ٿوري مفاصلي تي پنج کٽون رکيل ...

اصغر پتافي (18 منٽ)

شام جو ٽائيم هو. مان پنهنجي بيڊ روم ۾ پلنگ تي سڌو سڌو ليٽيو پيو هوس. نيسلي پيور لائيف منرل واٽر جي بوتل هڪ شيشي جي گلاس سميت منهنجي ڀر ۾ ئي پئي هئي. منهنجو ٻيو نمبر نوڪر مولا بخش عرف مولو (جنهن کي ڪڏه ...

اصغر پتافي (16 منٽ)

شهر ڇڏڻ وارو فيصلو رد ڪري اها رات پنهنجي ڪمري ۾ ئي گذارڻ چاهي هئم. سوچيو هيم تنهنجي تصور کي ذهن تان ميسارڻ لاءِ سگريٽ پيئندس، وسڪي پيئندس ۽ پوءِ تنهنجي تصور کي ذهن تان ٿڏي ڇڏيندس. ائين ڪرڻ لاءِ پهرين ...

اصغر پتافي (21 منٽ)

اونداهيءَ رات جو پنهنجي گهر جي ڇت تي چڙهي بيٺو هئس. اهو سانجهي جو ٽائيم هو. مان زندگيءَ ۾ پهريون ڀيرو رات جو پنهنجي گهر جي ڇت تي ڇو چڙهيو هئس. انهيءَ لاءِ ته خودڪشي ڪندم، خودڪشي ڪرڻ جو پڪو عزم ڪيو هئم ...

اصغر پتافي (17 منٽ)

اڄ تاريخ پوري ٿيڻ تي سيٺ رحيم چاليهه روپيه هٿ ۾ ڏيئي روانو ڪري ڇڏيو. مان اهي چاليهه روپيا پنهنجي ساڄي هٿ جي مٺ ۾ نپوڙي گھر ڏانهن روانو ٿيس. منهنجو گھر اتان کان ٿورو ئي پري آهي. هلندي هلندي سوچڻ لڳس ته ...