يوسف سنڌي (8 منٽ)

پهرين ته هو ويو ئي ڪو نه. سوچيو هئائين گذريل ڀيري به ڪيتري نه سختي هئي، پر تنهن هوندي به ڪيترائي ماستر ڪو نه آيا هئا. انهن جي جاءِ تي ٻين کي کڻي ڇڏيو هئائون. ۽ جيڪي نه آيا هئا. تن کي ڪجهه به ڪو نه چيو ...

يوسف سنڌي (5 منٽ)

”صاحب! خوش هجو....آباد هجو....اوهانکي ڏٺم ته گاڏي هڪ پاسي بيهاري.....ايس.ڊي.او صاحب کي گشو هڻي، کڻي گاڏيءَ جي اسپيڊ تي پير رکيم ۽ ٺڪ هتي...صاحب، اوهين ٺيڪ ته آهيو نه....خوش هجو...ڪافي ڏينهن کانپوءِ هٿ ...

يوسف سنڌي (7 منٽ)

طارق روڊ تي مسلم ڪمرشل بئنڪ واري اسٽاپ تي لهي، هو تيزيءَ سان پنهنجي آفيس طرف وڃڻ ٿو لڳي. اڳيان هلي فوٽو اسٽوڊيو کان مڙي، پهرين نمبر گهٽي ۾ گهڙي ٿو وڃي. ٿورو اڳيان هلي اتي پيل گند ڪچري کان پاڻ بچائيندي ...

يوسف سنڌي (5 منٽ)

شاعر، جڏهن جيئرو هو ۽ اسپتال ۾ داخل هو ته وٽس فقط ٻه ٽي دوست ئي پرگهور لهڻ جي لاءِ موجود هئا. سندس مٽن مائٽن مان ڪو به وٽس پرگهور لهڻ لاءِ موجود ڪو نه هو. کيس ڪو پُڇڻ به نه آيو هو. ائين به نه هو ته ڪو ...

يوسف سنڌي (3 منٽ)

”خطو.....اوخطو!“ ”سانئڻ! اجهو پهتيس....“ خطوءَ سانئڻ جو سڏ ٻڌي رنڌڻي مان جواب ڏنو. ”اَئي نپٽي! ڪلاک ٿي ويا اهيني....اڃان سانجهاڻ ڪانه لاٿي اهيني.“ ”سانئڻ! سڄي عيال جي ماني ڪرڻي ٿي پُوئيم...سانئڻ وڏيءَ ...

يوسف سنڌي (12 منٽ)

گهڻي ڪوشش جي باوجود به هو ڪجهه حاصل نه ڪري سگهيو. هڪ ته ماڻهن جي پيهه ايڏي ته گهڻي هئي، جو هو ٽرڪ جي ويجهو وڃي نه سگهيو، پر جي ٻه چار قدم اڳيان وڌيو به ٿي ته ماڻهن کيس اهڙا ته ڌڪا ٿي ڏنا، جو هو صفا پو ...

پرويز (5 منٽ)

تڏهن، جڏهن ٽنڊوڄام واري موجوده زرعي يونيورسٽي اڃا يونيورسٽي ڪا نه بڻي هئي ۽ اڃا سنڌ زرعي ڪاليج هو، آءُ اتي پڙهندو هوس (1963ع کان 1968ع). اوڻيهه سئو چوهٺ، پنجهٺ وارو زمانو هو. اسين ڪاليج جا ڇوڪرا ويڪ ا ...

پرويز (32 منٽ)

”او ننڍپڻ جا ساٿيئڙا، .... اسين ياد آهيون يا وسري وياسين...! اسين ياد آهيون يا وسري وياسين....!...... (ماٺ)...... اسين...... ياد آهيون..... يا....!“ (سڏڪو) ۽ سڏڪي باقي لفظ ڳيهي ڇڏيا ۽ سهڻي، جيڪا فوزيه ...

پرويز (11 منٽ)

”نازِلَ لئي نازِلَ، هليا ته مريڙو پٽڻ هلون.“ دادِلَ اچي نازِلَ کي سڏ ڪيو. ساڻس پاڙي جون ريمي ۽ حلُو به گڏ هيون. ۽ پوءِ چارئي ڄڻيون وڏي واهه جي ڪپرن تي موجود وارياسي مٽيءَ جي ڊٻن تي، انهن ڊٻن جي هيٺائي ...

پرويز (7 منٽ)

”توهان کي شرم نٿو اچي اهڙي گنڌي حرڪت ڪندي؟“ اڇي مٿي واري هڪ پوڙهي ڊاڪٽرياڻي، جڏهن هڪڙي انتهائي خوبصورت ۽ انتهائي ڪِيُوٽِ (معصوم) اڻ پرڻيل ڇوڪريءَ جو ايبارشن ڪيس (ٻار ڪيرائڻ) اُڪلائڻ کان پوءِ پرائيويٽ ...