ڪهاڻيون/افسانہ

ڪهاڻيون/افسانہ

مرگهه ترشنا

پرويز (18 منٽ)

ڊاڪٽر جي هدايت موجب آءٌ روز صبح جو سوير اٿي واڪ ڪرڻ ويندو آهيان. اُن ڏينهن به حسبِ معمول صبح جو سويل اٿي واڪ ڪرڻ لاءِ نڪتو هوس. پنهنجي ڳوٺ کي ويجهو ئي گذرندڙ پڪي روڊ کي ڪراس ڪندڙ گنج بحر ناليءَ تي، ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

حيوان جيتري گيريت....!

پرويز (4 منٽ)

”امان لئي امان، اڄ مُشالن (مشعلن) واري عيد آهي. اسان کي په مُشالا ٺاهي ڏي. ڏس پاسي واريون مايون سندن ٻارن لاءِ مُشالا پيون ٺاهين.“ اٺن سالن جي صالحان ننڍي ڀاڻس کي وٺي ماڻس مِٺان وٽ ويئي. جنهن ٽي سِرُو ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

مِٺيءَ جي مِٺيِ....!

پرويز (20 منٽ)

رئيس مشتاق علي خان پنهنجي گاڏيءَ ۾ ٽنڊو محمد خان کان ٿيندو حيدرآباد پئي ويو. فتح چوڪ کي ويجهو پهتو ته اڳيان روڊ بلاڪ هو. ٽائر پئي سڙيا، جن جي دونهن ۽ بدبوءَ سڄو ماحول سوڳوار ڪري ڇڏيو هو. اڳيان ماڻهن ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

عشق انوکو رنگ

پرويز (19 منٽ)

نظير پنهنجي ڳوٺ کان ٻه ميل کن پري مقاطعي تي زمين حاصل ڪئي هئي. زمين هَڏَ جي ته ڀلي هئي، پر کُٽَلَ زميندار جي بي توجهيءَ سبب ڪا خاطر خواهه آبادي ڪا نه ٿي ڏنائين. ويهن ايڪڙن تي مشتمل هڪڙو لاڳيتو ٺهيل ٺو ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

ڌرتي ماءُ

پرويز (9 منٽ)

ڏينهن جا 11 کن وڳا هئا. سيپٽمبر 2012ع جي 12 تاريخ هئي، غلام، نظام، آچار، جانو جمن ۽ ستار ڪمند جي فصل وچان ڪمند ڊوهيندڙ ٽرڪن لاءِ ٺهيل ڪچي پٽڙيءَ تي ويٺا ٽرڪ ۽ ڪٽائيءَ جي ليبر (مزورن) جو انتطار به ڪري ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

چڪيا چاڪ چيهون ڪري....!

پرويز (26 منٽ)

”آءٌ واٽون سدا ويٺي نهاريان من منهنجا اباڻا اچن. من منهنجا اباڻا اچن.... الا، من منهنجا ڏوٿيئڙا اچن.... آءٌ واٽون سدا....!“ صبح جا ڏهه کن ٿيا هئا. سياري جو تِڙِڪو ماڻهوءَ کي وڻي رهيو هو. ٻن پڪي ڪوٺين ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

مُلههَ مهانگو سپرين

پرويز (20 منٽ)

اختر، جيڪو پهرين پاڻ به غريب هو، ته سندس پيءُ به غريب هو. پر اُن هوندي به جيئن تيئن ڪري انٽر پاس ڪري هُو پرائمري استاد ٿي ويو هو. پوءِ هُن ماستريءَ دوران به پنهنجي تعليم جاري رکي. سنڌ جي تعليمي ادارن ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

آتم ڪٿا : سنڌو

امر جليل (9 منٽ)

سنڌوءَ جي باري ۾ ڳالهائڻ مون کي مباسب نه لڳندو آهي. مون سنڌوءَ جي باري ۾ ڪڏهن ڪو نه ڳالهايو آهي. اڄ به نه ڳالهائيندس. فقط ايترو چوندس: مري وڃڻ کان پوءِ مان جڏهن موهن جو دڙو ٿي پوندس، تڏهن سر ماٽيمر وي ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

موت ۽ محبت

امر جليل (3 منٽ)

چنڊ نم جي گھاٽن وڻن مٿان اچي بيٺو. سمورو ٽيرس چانڊوڪي ۾ چمڪي پيو. سنڌوءَ چيو، “مان جڏهن به ڳوٺ هوندي آهيان، تڏهن چانڊوڪين راتين ۾ کٽ اڱڻ ۾ وجھي، سموري رات اکين ۾ ڪاٽي ڇڏيندي آهيان.” “۽ مان چانڊوڪين را ...

مڪمل پڙھو
ڪهاڻيون/افسانہ

تمنائن جي رڃ

امر جليل (3 منٽ)

اڻٿائينڪو جھڙو آهيان. مان اکيون پوري پنهنجي دوست جي ڪمري ۾ ڪاهي ويس. وڃي ٽيليفون تي بيٺس، نمبر ڦيرائي، ڳالهائي، جڏهن رسيور موٽائي ٽيليفون تي رکيم، تڏهن کيس ڏٺم. وقت جي پيرن ۾ زنجير پئجي ويا. ساعتون سا ...

مڪمل پڙھو