يار محمد چانڊيو (6 منٽ)

جهارِ کي هڪل ڪندي هن کانڀاڻي کي زور سان اُڇل ڏني. ڦوڙهه لڳندي جهرڪين جي ڪٽڪ ۾ ٽاهُه پئجي ويو ۽ اهي ڀڙڪو ڏئي قطار ڪري اڏامنديون وڃي ٽاپ جي پَرڀرو هڪ سائي ٻروٽي تي ويٺيون. ڪاڪو صابو صبح کان منجهند تائين ...

يار محمد چانڊيو (5 منٽ)

جَنڊَ جي پُڙ ۾ چانورن جو آخري مُٺيو وجهندي وڏي نُنهَن صنوبر کي چيائين،”صابي...! او امان سج لهڻ وارو آهي، روزائتن لاءِ ٻه ٽي مانيون گهڙي وٺ!!“ ”جي آئي! ٻٽِن منٽن ۾ واندي ٿيڻ واري آهيان، بس ڀوري مينهن ...

يار محمد چانڊيو (5 منٽ)

زندگي جا سڄا سارا ڇهه سال ڪيئن تنهاين جي تپش ۾ گذريا اٿم، اهو درد ته ڪوئي مون کان پڇي!_ ڇهن سالن جي اڪيلائي ۾ الائي ته ڪيئن پاڻ سنڀالي زندهه رهيو آهيان، هر گهڙي هڪ نئين اميد جيئڻ جو نئون روح ڦوڪي اڳتي ...

يار محمد چانڊيو (3 منٽ)

نئين نويلي ڪنوار پنهنجي دل جي جارَسان گهر جي سموري ڪم کي مٿو ڏئي بيٺي هئي، صبح جو مينهن جي ڏُهائي، منجهند جو رڌپچاءُ- شام جو واندڪائي ملندي رلهين سبڻ ۾ محو- مطلب ته گهر جي هر ڪم ۾ ڏاڍي سيبتي ۽ سياڻي ه ...

يار محمد چانڊيو (5 منٽ)

”تون پاڻ فيصلو ڪر!!!“ ”...“ ”مان مجبور هوسِ_“ ”...“ ”ڀلي پار وڃڻ کان اڳ ۾ به توکي اعتماد ۾ وٺڻ جي ڪوشش ڪئي هيم“ ”...“ ”تون ڳالهائين ڇو نه ٿي؟_ رڳو چُپ!“ ”ڏسين ڇا ٿي؟ مان ڪوڙ ٿو ڳالهايان؟ مون تي ڀروسو ...

يار محمد چانڊيو (3 منٽ)

ٿاڻي ۾ سنتري جي ڊيوٽي ڏيندي سال وهامي ويا آهن. هتي ڪيترن ئي قيدين کي بندي خاني ۾ قيد ۽ آزاد ڪندي زندگي جي بيشمار ڪهاڻين کي پنهنجي اکين جي ويجهڙائي کان گذرندي ڏٺو اٿم!... هر گهاوَ جي مرهم ڪندڙ ڪهاڻين ج ...

يار محمد چانڊيو (20 منٽ)

مرداڻي سماج ۾ عورت جي اهميت نهايت محدود آهي ۽ مرد جي لامحدود! هو چاهي ته دنيا کي جنت جو باغ بنائي ۽ چاهي ته دوزخ جو هڪ آڙاههُ!... عورت هر دور ۾ مرد جي طبقاتي ورڇَ جي وَرِ چڙهي آهي، جنهن صليب تي حياتي ...

يار محمد چانڊيو (4 منٽ)

گهر جي دادلي! جاڏي ويندي مور جي ٽور جيان لڏندي، لمندي جهمريون پائيندي ويندي!! ماءُ جي اڳيان ضد ڪري ويهي ته مڃائڻ ۾ دير نه ڪري ۽ جي پورهيت پيءُ سان رسامو ڪري ته منهن ۾ گهنڊ اهڙو وجهي، ڄڻ هن سان ڳالهائ ...

يار محمد چانڊيو (7 منٽ)

يونيورسٽي ۾ داخلا جي پهرين ڏينهن ئي منهنجي پهرين نظر جيئن ئي هن جي خوبصورت چهري تي پئي ته چند، ساعتن لاءِ حيران رهجي ويس... ڇا ته هن جي حسين چهري جي معصوميت هئي!! ان گهڙي مونکي ايئن لڳو، ڄڻ زندگي جي ...

يار محمد چانڊيو (6 منٽ)

يونيورسٽي جي کلمک ماحول ۾اداسي ۾ ڊوڙندي منهنجي وجود سان واسجي ويندي، اها ڄاڻ هجيم ها ته شايد ڄامشوري جي سرد هوائن سان لئنون نه لايان هان!... هڪڙو پرفيسر جَهڳ جَهڳان ڪري ويو ته ٻيو آيو... مون کي ڪابه ڳ ...