عباس سارنگ (2 منٽ)

سنڌي ڪهاڻي ڪڏهن ڇوهه ۾ ته، ڪڏهن سانت سلهاڙجي ماڳ ڏانهن سُرڪندي رهي ٿي ۽ پنهنجي ڀريل تريل جهول ۾ وڻ وڻ جي ڪاٺيءَ جا انيڪ نوان پراڻان آکاڻيءَ/ڪهاڻيءَ جا رنگ سهيڙيندي اڳتي وڌندي وڃي ٿي... ڪڏهن انکي سفر ...

عباس سارنگ (11 منٽ)

هي انهن ڏينهن جي ڳالھ اهي، جڏهن حڪومت بهادر جي نوڪريءَ تان، ٽي قل پڙهي، مان باعزت طريقي سان رٽائر ٿيو هوس. مون پاري ماڻهو پاران، گورنمينٽ جي نوڪري تان ڪاميابيءَ سان رٽائر ٿيڻ به، حاتم طائي جي ستن سوال ...

عباس سارنگ (4 منٽ)

ادب جي هر صنف ڪهاڻي، ناول، ڊرامو، شاعري توڻي آتم ڪٿا يا مضمون هڪ ئي شيءِ جا مختلف نالا آهن صرف فارميٽ تبديل آهي. سڀني اسمن ۾ احساس جي اٿل هوندي آهي. معاشري ۾ هر ماڻهوءَ سامهون سڀ واقعا ٿين ٿا، پر ڀوڳي ...

عباس سارنگ (4 منٽ)

جيئن جيئن سماج ۾ تبديلي ايندي رهي ٿي تيئن تيئن ان جو اثر ڪهاڻي تي به پئي ٿو. ڪهاڻي سماج سان واڳيل آهي، هن کي سماج کان ساھ ملي ٿو، ڪهاڻي سماج جي صاف، چٽي آرسي آهي. سماجي تبديليءَ کي ڪهاڻيڪار چڱي طرح ڏس ...

عباس سارنگ (4 منٽ)

1990 واري ڏهاڪي ۾ امير بخش ڀٽي جي ڪلينڪ (اسان ان مان اوطاق وارو ڪم پئي ورتو) تي ٻن نوجوانن سان ملاقات ٿي. ساڻن لکڻين، ترجمي ۽ حفيظ شيخ تي کوڙ ساريون ڳالھيون ٿيون پوءِ اهو سلسلو ملاقاتن جو شروع ٿيو. ...

عباس سارنگ (3 منٽ)

عباس سارنگ جي ڪهاڻين جا ٻه ڪتاب اڳ به ڇپجي چڪا آهن ۽ هي سندس ٽيون ڪتاب آهي، مونکي يقين آهي ته عباس جي هن ڪتاب کي به اڳين ٻن ڪتابن جيان، ڪو اعزاز ڪو ايوارڊ ڪون ملندو ڇو........؟ اهو ”ڇو“ ئي ته ڪهاڻيون ...

عباس سارنگ (2 منٽ)

وقت سان گڏوگڏ سماج ۽ زندگي جا انداز، ريتون رسمون رهڻيون ڪرڻيون ۽ روايتون تبديل ٿينديون رهن ٿيون. سماج جا تمام شعبا هڪ ٻئي سان لاڳاپيل ٿين ٿا. انهن تبديلين جو اثر زندگي جي هر شعبي تي ظاهر ٿئي ٿو. اهڙي ...

عباس سارنگ (6 منٽ)

ڪپيل نڪ مان تڪڙو تڪڙو آفيس ڏانهن ايندي جئين ئي راڄ واھ جي پل تان گذريس ته اوچتو منهنجي نظر راڄ واھ ۾ بيٺل ۽ سينواريل پاڻي تي ترندڙ هڪ ڪپيل انساني نڪ تي پئي.......هڪ ته مون کي آفيس کان دير پئي ٿي ۽ ٻي ...

عباس سارنگ (1 منٽ)

ديوار تان ڪريل رنگ خوبصورت ناري نچي رهي آهي..... پاسي ۾ جنگجو، گهوڙن تي چڙهي، تلوارون هٿن ۾ کڻي، ٽاپڪ ٽاپڪ ڪندا وڃي رهيا آهن..... ملڪن جا نقشا ئي نقشا آهن..... ماڻهو ماڻهو سان وڙهي رهيو آهي..... ڌنار ...

عباس سارنگ (3 منٽ)

هڪ آرٽسٽ ۽ ٻه تصويرون چوڪ تي هڪ آرٽسٽ ويٺو ڪجھ روپين ۾، ماڻهو کي سامهون ويهاري ان جي تصوير ٺاهي ڏئي رهيو هو ماڻهو خوشي خوشي ۾ پنهجو پورٽريٽ ٺهرائي ۽ ان جو ڪجھ معاوضو آرٽسٽ کي ڏيئي مسڪرائيندا هليا ٿ ...