رسول ميمڻ (7 منٽ)

ڪڏهن ڳالهيون، سانچي ۾ ڍلجي، برف جيان، ٺري وينديون آهن. بي مقصد ٿي، ماڻهوءَ جيان مري وينديون آهن. رات بيوهه رن، سدائين ماڪ روئي، ڏينهن آهي ته شينهن پر ڍڳي جهڙا سڱ اٿس. هڪ سڱ تي ڪانءُ، ٻئي تي رب ...

رسول ميمڻ (9 منٽ)

سائنسز انسٽيٽيوٽ ۾ ٽريننگ دوران اسان چار ڊاڪٽر هياسين جيڪي ڊيپارٽمينٽ جو ڪم سنڀاليندا هياسين. هڪ ٿريسا هئي جنهن جو تعلق ڪراچيءَ سان هيو ۽ ٻه پنجابي ڊاڪٽر هيا، جيڪي ملتان ۽ بهاولپور مان آيل هيا. انهن م ...

رسول ميمڻ (12 منٽ)

هن چيو “مان...” “مان...” “۽ صرف مان...” پوءِ پاڻ کي اهڙي قيد ۾ محسوس ڪيائين جنهن جون ڀتيون ٿلهيون ۽ مضبوط هيون. ان ۾ ڪا دري ۽ در نه هيو. ان جي ڇت مٿي ۽ پهچ کان پري هئي. هو هڪ اهڙي قيد خاني ۾ هيو جنه ...

رسول ميمڻ (11 منٽ)

سمنڊ اوندهه جو هيو ۽ ٻيڙي زندگيءَ جهڙي، اتي ڪڏهن اجالو نه ٿيو، ڪڏهن سج نه اڀريو، ڪڏهن ڪرڻا ڪونه ڦٽيا، اوڀر اولهه اتر ڏکڻ ڪارو ڪارونڀار هيو. اوندهه جون ڇوليون هڻندڙ سمنڊ جنهن ۾ هو ٻيڙيءَ تي سوار ڪنارو ...

رسول ميمڻ (10 منٽ)

پيءُ کي مُئي ويهه سال گذري چڪا هيا. جڏهن پنجيتاليهن سالن جو هيو ته سندس پيءُ اٺهٺ سالن جي ڄمار ۾ وفات ڪئي. ائين هو پيءُ کان ٽيويهه سال ننڍو هيو ۽ پيءُ جي پهرين زال مان اڪيلي اولاد هيو. ويهه سال اڳ جڏه ...

رسول ميمڻ (15 منٽ)

نئي رستي واري مسجد ڪڏهن جو تيار ٿي چڪي هئي، گرمين جي موسم ۾ ان مسجد جو مجاور جيڪو هڪ پوڙهو شخص هيو، ٿڌي پاڻيءَ جي بالٽي ۽ گلاس ڀري هر وقت تيار بيٺل پيو ڏسبو هيو، هو هر آيل مسافر کي چاهي اهو پيدل هجي ي ...

رسول ميمڻ (13 منٽ)

هو آفيس مان نڪتو ته ساڍن ستن هزارن جي پي سلپ هن جي کيسي ۾ موجود هئي. هو اهو سوچي مرڪيو ته سندس مهيني جي پگهار بئنڪ ۾ جمع ٿي چڪي هوندي. هو ڪاريڊور ۾ اڳتي وڌيو ته هن کي هوءَ نظرا چي وئي. هوءَ... جنهن ک ...

رسول ميمڻ (14 منٽ)

سيڪريٽريٽ جو نوجوان ڪلارڪ عبدالوهاب جڏهن پنهنجي فليٽ مان لهي سمنڊ ڪناري پهتو ته رات ڪافي لنگهي چڪي هئي. سندس پراڻو بوٽ سڪل واريءَ مان مٿي کڄي هن کي اڳتي هلڻ ۾ ڪا گهڻي مدد نه ڏئي رهيو هيو. هن نظر کڻي س ...

رسول ميمڻ (11 منٽ)

الواصف بن لوبان کي جڏهن زنجيرن ۾ جڪڙي اهرمن آڏو پيش ڪيو ويو ته هن جا لڱ زنجيرن جي وزن کان ڍرا ٿي چڪا هيا ۽ جسم رهڙجي چڪو هيو. بن لوبان کي اگهاڙي پٺيءَ پويان ازدها جي پڇ کي چهبڪ جيئن استعمال ڪر ائين ٿي ...

رسول ميمڻ (11 منٽ)

سڀني جون اکيون آپريشن ٿيٽر جي مک دروازي ۾ کتل هيون. هر ٿوري دير کانپوءِ ساون ڪپڙن وارو شخص اوچتو در کولي ائين پئي ظاهر ٿيو جيئن حياتيءَ جا ڏينهن سندس ڍلي پاجامي جي کيسي ۾ پيل هجن ۽ انهن کي نوٽن جيان و ...