رسول ميمڻ (7 منٽ)

توهان شايد يقين نه ڪريو، پر سچ ٿو چوان، اها ستاويهه جنوريءَ جي سرد رات هئي جڏهن منهنجو موت ٿيو. مان مري چڪو آهيان. منهنجي مرڻ جو سبب ان رات ڪالاپل وٽ ٿيل حادثو هيو. ان حادثي جو سبب لزا هئي. شايد خدا ج ...

رسول ميمڻ (10 منٽ)

جناح اسپتال جي ڊاڪٽر اڪرم هن کي بائپولر سائڪوسس جو مريض قرار ڏنو. کيس چيو ته “ان بيماريءَ جو سبب زندگيءَ جا حادثا آهن، جيڪي وقت بروقت ٿيندا آيا. انهن حادثن جو ئي سبب آهي جو هن کي کِل ۽ روئڻ جا دورا پئ ...

رسول ميمڻ (7 منٽ)

ڊميون ماڻهو کان خوبصورت هيون، دوڪان جي دروازي وٽ ساڄي پاسي بيٺل ڊميون جن کي ڪپڙا پارائي قطار ۾ بيهاريو ويو هيو. ڊميون دروازي کان شروع ٿي دوڪان جي آخر تائين ڄڻ اکيون واٽ ۾ وڇائي گراهڪن جي انتظار ۾ هوند ...

رسول ميمڻ (5 منٽ)

چوماسي جي پهرين وسڪاري سان هر ڪاهجي ويا هيا، ٻج ڇٽجي چڪو هيو، ٻج نپائڻ لاءِ ٻيو وسڪارو ضروري هيو، هر ڪنهن جون اکيون آسمان ۾ هيون، جهڙ جهيرون جهيرون لنگهيو پئي، بوند جو نانءُ نشان نه هيو. اڌڙوٽ ميگهو ...

رسول ميمڻ (11 منٽ)

يونيورسٽي روڊ اوچتو بند ٿي ويو، هڪ پاسو ته پهريون ئي بند هيو، ٻيو پاسو به بند ڪيو ويو. وزيراعظم کي ڊفينس ايڪسپو جو افتتاح ڪرڻو هيو، ٿورو پري ايڪسپو سينٽر ۾ دنيا جا ڪجهه سربراهه ۽ ايلچي ڪٺا ٿيا هيا، ج ...

رسول ميمڻ (6 منٽ)

دَري کُليل هئي، هوا بند نه هئي. گرمي هئي پر هن ٿڌا ساهه پئي کنيا، دريءَ وٽ اچي هن آسمان جو جائزو ورتو. جهڙ بنا آسمان ڏاڍو پري نظر ايندو آهي. جهڙ نه هوندو آهي ته وڇوڙن جا فاصلا وڌي ويندا آهن. رات جو ...

رسول ميمڻ (6 منٽ)

ماڙيپور روڊ گذريل پندرهن ڏينهن کان بند هيو. نيٽو سپلاءِ روڪڻ لاءِ آءِ سي سي برج وٽ ڌرڻو هنيو ويو هيو. حڪومت جي نمائندن پهچي بند بريف ڪيس کولي ڌرڻي تي ويٺلن ۾ نڪل ۽ ريوڙيون ورهايا ته ڌرڻو ختم ٿي ويو. ٽ ...

رسول ميمڻ (12 منٽ)

ٻانهون ڇاتي اکيون وار ڳاڙهي ڪاتي اڇو ڪارو ڀورو ناسي جاڳ ننڊ انتظار اوٻاسي رات مينهن ڪارو وڇون نانگ شينهن حياتي مماتي حوران دوزخ سڀ مسئلا نفسياتي لياري جنرل چرين جي وارڊ ۾ مريضن کان وڌيڪ ڪتا ...

رسول ميمڻ (8 منٽ)

ڪراچيءَ جي موسميات واري علائقي کان اڳتي جوهر ڪمپليڪس سامهون روڊ تان ڪو گٽر جو ڍڪڻو چوري ڪري ويو. ڪڏهن گٽرن کي لوهه جا ڍڪڻ ڏنل هوندا هيا. لوهه سستو هيو ۽ هاڻي مهانگو آهي. شهر جي ڪارخانن ۾ لوهه مان نٽ ...

رسول ميمڻ (4 منٽ)

ڪو شڪست کاڌل بادشاهه لشڪر کان وڇڙجي، اڪيلو ڪنهن بيابان ۾ وڃي نڪتو. بيابان ڪنهن ڪنجوس جي دل جيان خشڪ ۽ ويران هيو. ڪٿي به پاڻيءَ چڪو نه هيو جو اڃ اجهائجي، ڪو وڻ نه هيو، جنهن هيٺان سِر بچائجي. پري پري سڃ ...