[b]ارتقا
(نثري نظم ڪهاڻي)
نئين صنف[/b]
تن ڏينهن هو ڪجهه نه هيو
ڌرتيءَ ۾ داخل ٿيو
گاهه کائي وڻ هيٺان ستل هوندو هيو
بي عقل هيو ۽ ڏاڍو خوش هيو
هن وٽ نه سوچ هئي ۽ نه لوچ
نه هن وٽ قلم هيو نه ڪتاب
نه ...
جتي اڄڪلهه خير محمد جي گهر جو رنڌڻو آهي، اتي ڪڏهن نم جو ڊگهو وڻ هيو. وڻ به ڇا هيو، ڄڻ ٻارنهن ٻانهن وارو ديوُ گهر مٿان ڇانوَ ڪيو بيٺل هيو. ان جا ڏار ماڙيءَ جي مٿين حصي کي ڇهندا هيا ۽ ويڪرو پڌر ڇڻيل پيل ...
ٽيٽيهن سالن جي حق بخشرايل زليخان ان ويڪري کٽ تي پاسا بدلائيندي رهي جيڪا اٽڪل هڪ صدي پراڻي هئي. وقت جي ميراڻ ۾ توڙي جو جنڊيل پاوا ڪي قدر ڌنڌلڪا ٿي چڪا هيا، پر انهن جي غير واضح رنگيني ڏاڍي پراسرار بنجي ...