اقبال بلوچ (6 منٽ)

اڄ هڪ اديب دوست مليو. چيائين رسالو پيا ڪڍون، هڪڙي ڪهاڻي ڏي. چيومانس، يار ايڏو وڏو اديب ته نه آهيان جو تون چوين ۽ ڪهاڻي تيار… مون کي ڪهاڻي لکڻي پوندي. سو سائين اسان نوان اديب ڪهاڻي لکندي لکندي، سڄي دني ...

اقبال بلوچ (4 منٽ)

هر روز صبح جو آفيس وڃبو آهي ۽ شام جو سج لٿي ويل موٽبو آهي ته مغرب جو آذانون پيون اينديون آهن. سڄو ڏينهن آفيس جي ڪم ڪار، بس ۽ فورسيٽرن جي پويان ۽ پوءِ وري پنڌ ڪندي ڏينهن ئي لڙيو وڃي. گهر پهچندي ٻار ٽنگ ...

اقبال بلوچ (3 منٽ)

ڪيترا ئي سال ٿيا هئا، ڳوٺ ڇڏيو هوم. نوڪري سانگي پنهنجي ٻارن کي به وٺي آيس. مسواڙ جي جاءِ ورتم لطيف آباد ۾. ڳوٺ ڇڏڻ مهل ٻه فولڊنگ پلنگ، هڪ بسترو، هڪ پيتي ڪپڙن جي، ٻه ٻار، هڪ زال مون کي مليا مائٽن مان ۽ ...

اقبال بلوچ (3 منٽ)

سوين تمنائون کڻي، نيون عاجزيون، نيازيون، وسوسا ۽ اڌما کڻي هن ڪالوني ۾ داخل ٿو ٿيان. نئون نئون ماحول، اجنبيت جو شڪار، هر چهرو غير چهرو، وکريل وکريل سامان کي ميڙڻ ۽ سيڙڻ ۾ هفتو کن وڃايوسين. مس مس وڃي ڊپ ...

اقبال بلوچ (1 منٽ)

“بابا غريب ڪير ٿيندا آهن.” “اها غربت آهي ڇا…؟” رکي رکي منهنجو پٽ، اهڙا سوال پڇندو آهي جو ڪڏهن ڪڏهن آءٌ به مُنجهي پوندو آهيان. هن کي ذهين بنائڻ لاءِ مون کي هن جي هر سوال جو جواب ڏيڻو پوندو آهي. آهي ننڍ ...

اقبال بلوچ (1 منٽ)

اڄ پنهنجي پٽ کي بازار گهمائڻ لاءِ وٺي ويس. بازار گهمندي ئي پنهنجي عادت نه بدلايائين، سوال ڪيائين: بابا… ڏينهن آهي نه…؟” “ها بابا… اهو سوال به پڇڻ جو آهي؟” “نه بابا… بجلي جي ٿنڀن تي بلب پيا ٻرن… ۽ هي ڏ ...

اقبال بلوچ (1 منٽ)

سرڪاري کاتن مان مايوس پرائيوٽ فيڪٽرين ۽ شگر ملن جو رُخ ٿو ڪريان، ڌڪا ٿاٻا کائيندي انهن فيڪٽرين ۽ شگر ملن جي مينيجرن تائين ٿو پهچان… جنرل مينيجر ريٽائرڊ… ج… ريٽائرڊ… سڀني ريٽائرڊ خانن اڳيان نوڪرين لاءِ ...

اقبال بلوچ (2 منٽ)

بابا…… بابا، اٿو…… اٿو…… منهنجو ننڍڙو سرواڻ اچي ٿو ته، ٻاهر گهٽي ۾ ريهن ۽ رڙين جو هل هنگامو هو… عورتن جون ريهون ۽ ٻارڙن جون ٻاڪارون وڌي ويون، رڙين ۽ روئڻ جي آوازن اُڀ پئي ڏاريو ۽ زمين ٿي ڦاڙي. منهنجي ...

اقبال بلوچ (6 منٽ)

(خاص انهن لاءِ جن قاسم آباد جي بسن ۾ سفر ڪيو هجي) هر روز جيان اڄ به گهر موٽڻ لاءِ قاسم آباد جي بس ۾ ٿو چڙهان. بسون ته سڄي شهر جي مختلف روڊن تي پيون هلن، پر قاسم آباد جي بس جو سفر ئي نرالو آهي. ڪلاڪ ڪ ...

اقبال بلوچ (4 منٽ)

اڄ به ڪلهه وانگر ننڍن ننڍن گلڙن جهڙن ٻارن جو جلوس سيشن ڪورٽ جي سامهون لنگهيو ته فضا ۾ معصوم منهن مان نڪتل نعرا اُڀ پئي ڏاريا. حيدرآباد جي نٽهڻ اس واري گرمي زده فضا جتي ڪانگ پنهنجن پنهنجن آکيرن ۾ لڪا، ...