ڀوَن سنڌي (23 منٽ)

[b]رفائيل آرميئين[/b] مسافر گهوڙي جي واڳ هٿ ۾ جهلي، پيادو هلي رهيو هو. گهوڙي کي ڏسندي لڳو ٿي ته اهو گهڻو وقت طنبيلي ۾ ٻڌل رهيو هو ۽ گهڻي وقت کان ان تي، ڪنهن سواري نه ڪئي هئي. رستي ۾، هن کي ريڍار ملي ...

ڀوَن سنڌي (11 منٽ)

[b]دوستو وسڪي[/b] مان بنيادي طور هڪ ڪهاڻيڪار آهيان ۽ ها مان مڃان ٿو ته، هيءَ ڪهاڻي جيڪا مان توهان کي ٻڌائڻ چاهيان پيو، ان جو خالق مان پاڻ آهيان، پر مان يقين سان چئي سگهان ٿو ته، ڪنهن به وڏي شهر ۾، ڪ ...

ڀوَن سنڌي (10 منٽ)

[b]ڪزاڪ گل نازرين[/b] هر ڪنهن چيو ٿي ته هو هڪ مهان شاعر هو. ڇا هو خدا کي مڃندو هو؟ پادري هن کي جهنم جي ۽ نوجوان وئيشا جي آکاڻي ٻڌائي هئي پر هو مذهبي ماڻهو نه هو. هن جي نظر ۾، خود قرباني سواءِ بيوقوفي ...

ڀوَن سنڌي (7 منٽ)

[b]اڪوتگاوا[/b] سياري جي هڪ جهڙالي شام جو آءٌ ريل جي سيڪنڊ ڪلاس دٻي ۾ ويٺو هوس ۽ ريل جي ڇٽڻ جو انتظار ڪري رهيو هوس. حيرت جي ڳالهه اها هئي ته، دٻي ۾ مون کان سواءِ ٻيو ڪو به مسافر ڪونه هو. پليٽ فارم خا ...

ڀوَن سنڌي (11 منٽ)

[b]نائرير عدليان [/b] ڪنهن زماني ۾ هن ڌرتيءَ تي، ريلن، بسن ۽ هوائي جهازن کان به، گهڻا اٺ هوندا هئا. ماڻهو اٺن تي، هڪ ڳوٺ کان ٻي ڳوٺ، هڪڙي شهر کان ٻئي شهر، هڪڙي ملڪ کان ٻئي ملڪ، ڏي سفر ڪندا هئا. ماڻهو ...

ڀوَن سنڌي (12 منٽ)

[b]پرل بڪ[/b] آڌي رات جو، هڪڙو ڇوڪرو، بيهوشيءَ جي حالت ۾ اسپتال ۾ آندو ويو. اسپتال جا سڀ وارڊ فل هئڻ سبب، کيس انتهائي نگهداشت جي ڪمري ۾ داخل ڪيو ويو. جنهن ۾ پوڙهو مئڪليوڊ اڳ ۾ ئي، آڪسيجن تي رکيل هو. ...

ڀوَن سنڌي (8 منٽ)

[b]آوتڪ آئزڪين [/b]بهار اچي چڪي هئي. هي انهن بهارن مان هئي. جيڪي، ڌرتيءَ کي نئون روپ ۽ نئون جوڀن ڏين ٿيون. ڏکن ۽ خوشين جو شاعر سعدي هن قسم جون سؤ بهارون ڏسي چڪو آهي سعدي انهي ڏينهن ننڊ مان صبح جو سوير ...

ڀوَن سنڌي (10 منٽ)

[b]آنهه ڊڪ[/b] با ۽ سندس زال، آڌيءَ رات تائين جاڳندا رهيا. ٻئي خاموش بيٺا هئا ۽ ڪافي دير تائين، هنن هڪ ٻئي سان هڪ اکر به نه ڳالهايو. اوچتو با خوشي وچان رڙ ڪئي ”مون فيصلو ڪري ورتو آهي.“ هن جي زال ڪجهه ...

ڀوَن سنڌي (16 منٽ)

[b]ڪيوڊٽ قدرت[/b] جنوريءَ، موسم جو رنگ ئي بدلائي ڇڏيو هو. ميرانجهڙي آسمان هيٺ، دنيا به ميرانجهڙي ڏيکائي ٿي ڏني. ماڻهو ڪم ۾ رڌل ٿي نظر آيا. گهٽيون اٻاڻڪيون ۽ ماڻهن کان وانجهيون هيون. شاهه بلوط جي ڊگهن ...

ڀوَن سنڌي (8 منٽ)

[b] هوانس تومانين [/b] ٻهراڙيءَ جا ٻار، اسين هميشه پاڻ ۾ خوش گذاريندا هئاسين. اسان جي ڳوٺ ۾ ڪو به اسڪول ڪونه هو ۽ نه ئي، اسان جي پڙهڻ ۽ سکڻ لاءِ ڪو سبق هو. پکين وانگر اسين آزاد زندگي گذاريندا هئاسين. ...