امر جليل (3 منٽ)

منهنجي هٿ ۾ سنڌي افسانن جو هڪ ننڍڙو ڪتاب آهي، جنهن ۾ ڪل هڪ سئو اٺ صفحا آهن. ڪتاب جي زرد سرورق تي ڌرتيءَ جي درد مان اُڀي ٿيل ٻانهن ”امن جي نالي“ آسمان جي وسعتن سان وڃي لڳي آهي ـــ هٿ ۾ امن ۽ آشتيءَ لاء ...

امر جليل (3 منٽ)

پهرين دفعي الف ليليٰ جو طويل داستان مون تڏهن پڙهيو هو، جڏهن اسڪول ۾ پڙهندو هوس. تڏهن الف ليليٰ جو داستان ۽ ان داستان ۾ جنن، ڀوتن ۽ راڪاسن جا قصا پڙهي سياٽجي ويندو هوس. جنن، ڀوتن، ۽ راڪاسن سان وڙهي، شه ...

امر جليل (3 منٽ)

ڪجهه مهينن کان هندستان جا ليکڪ هڪ ٻئي جي ڪڍ لاڳيتو پاڪستان اچي رهيا آهن. سٺي ڳالهه آهي. هونءَ به هڪ ليکڪ خيالن ۾ وسعت سبب بين الاقوامي شهري هوندو آهي. اها ٻي ڳالهه آهي جو جيڪي اديب انگريزيءَ ۾ لکندا آ ...

امر جليل (10 منٽ)

پنهنجين ڪهاڻين جو جائزو وٺان، اها حرڪت ناجائز آهي. ٻين جي ڪهاڻين جو جائزو وٺان، ان جو حق مون کي ڪونهي. مان نقاد نه آهيان، ڪهاڻيڪار آهيان. افسانا لکندو آهيان. جيڪي ڪجهه لکندو آهيان سو نقادن لاءِ نه، بل ...

امر جليل (22 منٽ)

اڄوڪي گڏجاڻيءَ ۾ آخرڪار ڳالهه ڪبي ڪهاڻيءَ جي، يعني افساني جي، يعني شارٽ اسٽوريءَ جي، پر ان کان اڳ مان ڪجهه ٻيون ڳالهيون ڪرڻ ضروري سمجهان ٿو. اوهين مرضيءَ جا مالڪ آهيو. اضافي ڳالهين کي اوهين وڻيو ته تم ...

امر جليل (10 منٽ)

هڪ سوال جي جواب ۾ ڪرشن چندر چيو هو، ”منهنجي ڪاميابي جو راز شايد ان ڳالهه ۾ پوشيده آهي جو مان پنهنجين تخليقن ۾ موجوده مسئلن کي کڻندو آهيان ۽ انهن مسئلن کي سادي نموني پڙهندڙن آڏو پيش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو آه ...

امر جليل (4 منٽ)

هڪ همعصر جڏهن پنهنجي دور جي ٻئي همعصر کي قبول نه ڪندو آهي، تڏهن سندس ڪتاب جو مهاڳ لکندو آهي. پر، مون ماهتاب جي ڏات کي هميشه قبول ڪيو آهي. ان وقت به مان سندس فني قابليت جو قائل هوس، جڏهن هوءَ ماهتاب من ...

امر جليل (8 منٽ)

ڪنهن به ڪتاب جو مهاڳ گهڻو ڪري ٽن قسمن جا ماڻهو لکندا آهن ـــ مصنف جا دوست، رٽائر ڪيل اديب، ۽ نقاد ـــ مصنف جي دوست طرفان لکيل مهاڳ ۾ مصنف جي رازن تان پردو کنيو ويندو آهي، ۽ پڙهندڙن کي مصنف جي مخفي زند ...

امر جليل (3 منٽ)

ڪنهن به ڪتاب جو مهاڳ گهڻو ڪري رٽائرڊ اديب لکندا آهن. مان لکڻ تان رٽائرڊ نه ٿيو آهيان. مان هڪ ٽهيءَ کان ٻيءَ ٽهيءَ تائين نوجوانن جو همعصر آهيان ـــ لکي رهيو آهيان. ڪتابن جا مهاڳ رٽائرڊ اديبن کانسواءِ ب ...

امر جليل (4 منٽ)

آمريڪي خلاباز نيل آرمز اسٽرانگ چنڊ تي پير رکيو. دنيا حيران ٿي وئي. مان حيران ٿيس. مان حيران ان وقت ٿيو هوس جڏهن الطاف شيخ ويسٽ انڊيز جي زمين تي قدم رکيو هو. متان سمجهو ته ويسٽ انڊيز پڻ ايسٽ انڊيا ڪمپن ...