امر جليل (13 منٽ)

هڪڙي ڏينهن اديءَ جون ٽي ساهيڙيون اسان جي گهر آيون ۽ ادي عذرا سان سس پُس ڪري، کجڪا ڪري کلڻ لڳيون. ان وقت مان اديءَ جي ڪمري ٻاهران ورانڊي ۾ بيٺو هوس ۽ پنهنجي دوست ڦندڻ سان مداري ڏسڻ جو پروگرام ٺاهي رهيو ...

امر جليل (19 منٽ)

سڪينه کي مان پسند ڪندو هوس (هينئر سندس ياد منهنجي دل ۾ ڪتڪتائي ڪندي آهي) ۽ هوءَ مون کي پسند نه ڪندي هئي. مان کيس لڪي لڪي ڏسندو هوس. هوءَ مون کي ڏسي بيمار ٿي پوندي هئي. سندس طبيعت خراب ٿيڻ لڳندي هئي، ۽ ...

امر جليل (6 منٽ)

مان ڪنوارو آهيان. پر جڏهن کان پنجوهين سالگرهه ملهائي اٿم، تڏهن کان منهنجو ڪنوارپڻو سڀني کي ککڻ لڳو آهي. بابا صبح جو سڏ ڪندي چيو؛ ”مون کي سيٺ نورو ڀائيءَ جي ڇوڪري پسند آهي.“ ان کان اڳ جو مان ڪجهه جواب ...

امر جليل (14 منٽ)

اندرا اڄ پورن اٺن سالن کان پوءِ پنهنجي ڳوٺ جي اسٽيشن تي بيٺو آهيان. اندرا! ڇا هيءَ ساڳي اسٽيشن آهي جنهن تي تو مون کي جنگ تان موٽڻ بعد گلن جا هار وڌا هئا؟ نه، نه. يقينن هيءَ ساڳي اسٽيشن نه آهي. ان وقت ...

امر جليل (1 منٽ)

منهنجي سوچ، سمجهه، اعتبارن ۽ آگاهيءَ جي پائدار پيڙهه جو پهريون پٿر رتن تلاءُ گورنمينٽ پرائمري اسڪول ڪراچيءَ ۾ پيو هو. ابتر حالتن هٿان گذريل پنجهٺ سالن ۾ رتن تلاءُ اسڪول پنهنجي سونهن سوڀيا وڃائي ويٺو آ ...

امر جليل (6 منٽ)

امان مون کان تڏهن موڪلايو هو جڏهن مان ڏندين ڏاند هوس. سخت جنوني، اڌ چريو، کلڻ تي اچان ته کلندو رهان ـــ روئڻ ويهان ته روئيندو رهان. ڇوڪراٽ هوس جو اِها ڪيفيت مون تي طاري ٿي هئي. هينئر، ٽيهتر ورهين واري ...

امر جليل (22 منٽ)

مون کي ٺيڪ سان ياد ناهي ته اپريل 1972 جي اُها ڪهڙي تاريخ هئي. سراج مون کي چوائي موڪليو هو ته سڀاڻي شام جو ستين لڳي شيزان ۾ اچ ـــ چانهه پيئنداسين ۽ لکڻ پڙهڻ بابت پاڻ ۾ ڪجهه ڳالهائينداسين. مون کي اچرج ...

امر جليل (2 منٽ)

ڪجهه ڏينهن کان پوءِ مان سفر تي روانو ٿيندس. منهنجو سفر، فقط جسم جو سفر هوندو، روح جو سفر نه هوندو. مان پنهنجو روح پنهنجي ملڪ جي مٽيءَ ۾ ڇڏي ويندس. مان اڪيلو هليو ويندس. مون جهڙا وياڪل انسان جڏهن به سف ...

امر جليل (2 منٽ)

جيجل منهنجي ماءُ، ڀانيان ٿو، ورهيه وهامي ويا آهن جو توکي خط نه لکيو اٿم. مون کي خبر آهي منهنجي ماءُ، ته مون گنهگار تي تون مهربان آهين. منهنجين ڪوتاهين کي درگذر ڪندي آهين. منهنجين خطائن کي بخشي ڇڏيندي ...

امر جليل (3 منٽ)

جيجل منهنجي ماءُ، اڄ جيتوڻيڪ آچر نه آهي، مان پنهنجي واعدي کان به اڳ توکي خط لکي رهيو آهيان. اڄ جڏهن هيءُ خط لکڻ ويٺو آهيان. تڏهن تون مون کي بيحد ياد آئي آهين. لاپرواهيءَ جي اوٽ وٺي مان اڄ تائين پاڻ کي ...