امر جليل (4 منٽ)

آمريڪي خلاباز نيل آرمز اسٽرانگ چنڊ تي پير رکيو. دنيا حيران ٿي وئي. مان حيران ٿيس. مان حيران ان وقت ٿيو هوس جڏهن الطاف شيخ ويسٽ انڊيز جي زمين تي قدم رکيو هو. متان سمجهو ته ويسٽ انڊيز پڻ ايسٽ انڊيا ڪمپن ...

امر جليل (12 منٽ)

افسانو پڙهڻ کان اڳ دستور موجب ضروري آهي ته هڪ اڌ انڌي منڊي تقرير ڪريان، بلڪه پڙهان ۽ پنهنجي خاص مهمان هئڻ جو ثبوت ڏيان. خاص مهمان جا ڪيترائي اهڃاڻ هوندا آهن. خاص مهمان گهڻو ڪري مون وانگر اڻپڙهيل ۽ اڻ ...

امر جليل (14 منٽ)

جيستائين الهام ۽ انڪشاف جا در بند هئا، تيستائين سمجهندو هوس ته مان دنيا جي اُنهن بدبخت ۽ بد نصيب انسانن منجهان هڪ آهيان جن کي تقرير ڪندي تپ چڙهندو آهي. اُنهن ڏينهن ۾ رسول بخش پليجي کي فصاحت ۽ بلاغت سا ...

امر جليل (10 منٽ)

اڄ ڪلهه جو دور تقرير بازيءَ جو دور آهي. جيڪو گهر کان رُسي، هڪ عدد تقرير هنيو ڇڏي. مان گهر کان رٺل نه آهيان، پر تنهن هوندي به هڪ تقرير ضرور ڪندس. سياسي جلسو هجي، يا ادبي محفل، چوپائي مال جي نمائش هجي، ...

منظور ڪوهيار (4 منٽ)

افساني کي ‘ننڍي ڪھاڻي’ سڏيو وڃي ٿو. علم و ادب جي دنيا ۾ ان جي اھا ئي سڃاڻپ آھي. ‘ننڍي ڪھاڻي’ نالي پوڻ سان کيس ڪو فائدو پھچي يا نه، کيس ھڪ نقصان ضرور پھتو آھي، گھڻا ماڻھو ‘ننڍي ڪھاڻي’ سمجھي ان صنف جي ا ...

منظور ڪوهيار (5 منٽ)

اسان وٽ روايتي ڪهاڻي ۽ جديد ڪهاڻيءَ جو جڏهن بحث ٿيندو آهي ته، ايئن لڳندو آهي ڄڻ روايتي ڪهاڻي ۽ جديد ڪهاڻي، فني ۽ خيال آرائيءَ جي لحاظ کان هڪ ٻئي کان الڳ ٿلڳ يا مخالف آهن. وري جڏهن اسان وٽ ڪهاڻي ۽ افسا ...

منظور ڪوهيار (22 منٽ)

استاد مٺل چڱو ڀلو هو. معمول مطابق رات جو ٻارنهن وڳي پنڪچر جو دڪان بند ڪري گھر پهتو. هٿ منهن ڌوئي اچي کٽ تي ويٺو. جوڻهس چانور ۽ پٽاٽا اڳيان آڻي رکيا.کائي کير جو وٽو پي، اوڳرائي ڏئي، اڃا ليٽيو مس ته اوچ ...

منظور ڪوهيار (15 منٽ)

جيئن لٺ هنئي پاڻي جدا ناهي ٿيندو، ائين رت جا رشتا به جدا ناهن ٿيڻا. ڀل کڻي ڪيڏا به رساما هجن، هڏ ضرور سڏ ڏيندو آهي. رجب جو لاش، اسپتال مان کڻائي، جڏهن ڪامريڊ دوستن سندس مسواڙي گھر ۾ آندو ته پاڻ ۾ سرِ ...

منظور ڪوهيار (25 منٽ)

دادن جي ٽڪريءَ تي، ڀنگ جو پيالو هڻي، ڪچيون گاريون ڏيندي ۽ وٺندي جڏهن جوا کيڏي رهيو هيو ته اوچتو نارو پئنچ ٻڌايس: “ادا سوڍا! تيڏا ٻا مرتي گيلاهي.” پيءَ جي مرڻ جو ٻڌي ، هٿ مان پتا ڇڏائي وڃي پٽ پيس، مٺ ج ...

منظور ڪوهيار (4 منٽ)

صبوح صبوح سان حليم جو پٽ جميل سندس ڪمري ۾ اندر داخل ٿيو. اچڻ سان چيائين: ‘بابا، مان اسڪائوٽ ڪيمپ اٽينڊ ڪيان؟’ حليم پٽ تي ڀرپور نگاهه وڌي. نائين ڪلاس جو شاگرد، عمر چوڏنهن سال، وارن ۾ پڳور، مڇن جي هلڪي ...