هو به ٻين جيان سڄو پئي ڏڪبو. سندس وجود ۾ ڄڻ ڪو زلزلو آيو هيو، ڏند ته سندس جسم جو حصو ئي نه رهيا هيا، هڪ ٻئي سان ٽڪرائجي ٿي کڙڪيا. ”آهه.... آهه” هر هر سندس وات مان آواز ٿي نڪتا جن سان گڏ ٻاڦ شامل نه ه ...
”تون ڪير آهين؟“.
”مان تون آهيان“.
”۽ تون؟“
۽ مان تون آهيان“.
وشال آڪاش هيٺيان حد تائين ڦهليل رستن جي ان چوواٽي تي هن جي نظرن جو محور هن جهڙو انسان هيو. هن ان سان اکيون اکين ۾ ملائي ڪيئي سوال ڪيا، ڪيئي ...
”انسانيت لاش آهي.“ هن کي اندر مان آواز آيو ”پر ان جو روح مان آهيان.“ هن پنهنجي اندر کي جواب ڏنو.
”پوءِ انسانيت مئل ڇو آهي.“
ڇو جو مان ان کان الڳ آهيان
هو پنهنجي اندر سان بحث ڪندو اڳتي وڌندو رهيو. هو ...