امر جليل (17 منٽ)

] تنهنجو غم، ۽ منهنجو غم ساڳيو آهي، نه تون مون کان سواءِ مڪمل آهين ۽ نه مان توکان سواءِ مڪمل آهيان.[ مان ٽئين دنيا ۾ پنهنجي ٽئين درجي جي مسواڙي جاءِ جي نهايت سوڙهي ۽ واهيات اڱڻ ۾ ويٺو هوس، ۽ ...

خادم گهراڻو (7 منٽ)

سڄي ڳوٺ جا گھر بجلي جي بلبن جي ڪري روشن هئا آسمان تي تارا ڪنهن نئين نويلي ڪنوار جي بوڇڻي جو ڏيک ڏئي رهيا هئا . ماحول ۾ مختلف جيتن جا آواز اچي رهيا هئا ان رات چنڊ به اڀريو هو مهيني جون آخري تاريخون هي ...

خادم گهراڻو (5 منٽ)

جڏهن ڪڪڙن جون ٻانگون شروع ٿيون ته سلمان پنهنجو گرم بسترو ڇڏي اٿيو ان رات به سيءُ گھڻو هو چڻ پارو ڄمر رهيو هو سلمان کي پنهنجي پيپر جي تياري ڪرڻي هئي اڃا صبح جو سوجھرو ظاهر نه ٿيو هو اوندهه هئي هن اٿي ...

امر جليل (12 منٽ)

هال خالي ٿي ويو. هال جون بتيون وسامي ويون ۽ در بند ٿي ويا. اسٽيج مئنيجر ڪجهه ضروري ۽ قيمتي سامان کڻائي ۽ اسٽيج تي آخري نگاهه وجهي، هليو ويو. اسٽيج - مئنيجر جي وڃڻ کانپوءِ نه هال ۾ ۽ نه اسٽيج تي ڪو پاڇ ...

خادم گهراڻو (6 منٽ)

صبح جنهن وقت ڪڪڙن ٻانگون ڏيڻ شروع ڪيون ان وقت گلڻ ۽ ان جي گھر واري ننڊ مان سجاڳ ٿيا ڪجھه پلن کان پوءِ آذان به اچڻ شروع ٿي . گلڻ جلد وضو ڪري مسجد طرف وڃڻ لڳو پٺيان هن جي گھر واري ماني پچائڻ لاءِ رک سان ...

امر جليل (13 منٽ)

[ڪجهه سياڻن جو خيال آهي ته مان چريو آهيان، ۽ ڪجهه چرين جو خيال آهي ته مان سياڻو آهيان. ] هڪ اوپري شخص کي پنهنجي ڪمري ۾ ڏسي مون کان ڇرڪ نڪري ويو. هو الاءِ ڪيئن ۽ ڪڏهن منهنجي ڪمري ۾ داخل ٿيو ه ...

خادم گهراڻو (4 منٽ)

هن جي هٿ ۾ هڪ ڦاٽل چولو هو هيءُ دانهون ڪوڪون ڪري رهيو هو مون سان ظلم ٿيو آهي مون سان انصاف ڪريو منهنجي عز ت ۽ نفس کي داغدار ڪيو ويو آهي منهنجي بهارن کي خزان ڪيو ويو آهي ڪير به منهنجي دانهن تي ڌيان نٿو ...

امر جليل (21 منٽ)

ٿوري دير ۾ اِها ڳالهه سموري گهر جي ٻارن تائين پهچي ويئي ته، اڌ رات ڌاري ”موسٽ ڊينجرس مين اِن پاڪستان“ سندن گهر ۾ اچي لڪندو، ۽ صبح جو سوير، جهونجهڪڙي ۾ ڪيڏانهن هليو ويندو. چاريئي ٻار، جن جي عمر ...

خادم گهراڻو (5 منٽ)

روز هن جا سريلا گيت بڌڻ ۾ اچن ٿا هن جي گيتن ۾ اهڙو سرور آهي جو پکي پکڻ جھومي پون ٿا هن کي قدرت واري مٺو پيارو آواز ڏنو آهي پر هن کي اها خبر نه هئي ته هن جو آواز ڪيڏو سرو وارو ۽ مٺو آهر هي جڏهن صبح جو ...

امر جليل (13 منٽ)

مان زندگيءَ جو اُهو دؤر قبول نه ڪندس، جيڪو،توکان جدا ٿي گذاريندس.“[ پڪ سان اوهان کي ٻڌائي نه سگهندس، ته مان ڪيتري دير کان بڙ جي هن قديم، سڪل ۽ کاڌل وڻ جي ويجهو بيٺو آهيان. وقت جي گهڙيال جا ...