علي بابا (13 منٽ)

واٽھڙوءَ کي اس، تؤنس تائي توائي ڪري ڇڏيو آھي. تارونءَ تي ھٿ ڏيو، گھوماٽيون ٿو کائي. تارون – جنھن تي لڳل اٿس ڪوڙين نيوٽران بمن جيھا، پولارتن پاتارن کي ڏوڏاريندڙ شاڪس. ڌڪ، ڌرتي ڌوڏ ڌماڪا ۽ ڇيرا. ڇا ڪري ...

علي بابا (9 منٽ)

مان ڪراچيءَ کان گھر موٽيو آھيان. نھ، پھرين مان توھان سان پنھنجي سڃاڻپ ڪرايان. رات جا ٻھ ٿيا آھن، حيدرآباد واري مني ٽيڪسيءَ مان لھي، گھر ڏانھن پڪي سڙڪ ڏئي ھلڻ شروع ڪيو اٿم. مان اٻاڻڪو، ٿڪاڻو، آشانت آھي ...

علي بابا (13 منٽ)

سارو جيون موھ ئي موھ آھي. ھر ھڪ ماڻھو سرشٽي جي موھ ڄار ۾، نئين ٻارھن سالن جي سامائجندڙ ٻار جيان ڦاٿل آھي. ٻار، جيڪو ڇپر منا لڪو بيٺو، ھيٺ، پاڙيسريءَ جي گھر جي اڱڻ ۾، ڏيئا ٻاريو، ڳاڙھيءَ سيڄ تي، ڀنڀا و ...

علي بابا (10 منٽ)

جڳن کان پوڙھو تاريخدان لکي رھيو آھي، لکندو ٿو اچي، ھن کنڊ جي تاريخ. جا ٻارڙا اسڪولن ۾ پڙھندا آھن. مون ننڍڙي لاڪي پڙھيو ھو – اڻ آريھ، اڻ سڌريل ۽ اگھاڙا ھئا. ڪچو ماھ، مڇيون ۽ گلوئيون ۽ ڳوھون کائيندا ھئا ...

علي بابا (15 منٽ)

مارل جي دل چاھيو ٿي تھ ھوءَ ڳوٺ ڇڏي ڪيڏانھن پري ھلي وڃي، پر وڃي بھ ڪيڏانھن؟ کيس تھ چوڌاري اوندھ ئي اوندھ نظر آئي. سندس دنيا تاريڪ ٿي چڪي ھئي. ھن چاھيو ٿي تھ انھيءَ تاريڪيءَ جي گھرائين ۾ گم ٿي وڃي، ڪنھ ...

علي بابا (17 منٽ)

”پروفيسر، پليز! منھنجي ڀين جي زندگيءَ جو سوال آھي. ھن کان سواءِ منھنجو ڪير بھ نھ آھي. جيڪڏھن ھن کي ڪجھھ ٿي ويو تھ مان پاڳل ٿي ويندس!“ سراج روئندڙ آواز ۾ چيو. سڄن سارن ٻن سون رپين جو سوال ھو، تنھن ڪري ...

علي بابا (8 منٽ)

آئون کيميا جو ماڻھو آھيان، اھنسا جو، نھ ڪروڌ ۽ جيو ھتيا، ڪين جنگ ھو. ھاڻ ٻڌايو امن ڪٿي آھي؟ ڌرتيءَ جي گولي تي تھ رڳو جنگ ئي جنگ آھي، جتي ڪٿي جنگ، گھر گھر جنگ، ماڻھوءَ ماڻھوءَ جي وچ ۾ جنگ. ڀلا ”وار ۽ پ ...

علي بابا (6 منٽ)

ڪرن مشين راڦي ۾ ڦاٿل آھي. چوڏس ڦھليل ڄانڀي جي سھس کيتن ۾ ڦاٿل سوئي گئس لائين کوٽيندڙ بڪيٽ ڪرئن مشين، جنھن کي ڪڍڻ لاءِ سوئي گئس جا سڀ آفيسر، انجنيئر ۽ ٻيا ٽيڪنيشن گڏ ٿي ويا آھن ۽ کيتن ۾ ڏاڍا ٽيلار ڪريو ...

علي بابا (10 منٽ)

ھو ھاڪڙي جي صدين سڪل پيٽ وٺيو، ھلندو ٿو وڃي. سج وڙاءُ سامھين جي ساٿ پٺيان. ٿر جا سامي ڏسي، ھو پنھنجو ماڳ وساري ويٺو آھي. ھن کي تھ اھا بھ ڪل ڪانھ پيئي تھ ھن کي ڪھڙي دشا، ڪھڙي مارڳ وڃڻو ھو؟ بس، سامي ڏسي ...

علي بابا (4 منٽ)

برف ٿيڻ لاءِ، ٻرندڙ جبل رکي رکي، دکي دکي، گجي گجي، ٺڪاءُ ڏئي ڦاٽي پوندو.... ڀنڀٽ ٿي ويندو.... ڪارونجھر کان ڪينجھر تائين لاوي جو ساگر لھرون ھڻندو. ايءَ ڪا ھندو پراڻن[1] جي ڪٿا ناھي. ايءُ ڪو قيامت جو من ...