علي بابا (12 منٽ)

ڳالھھ ٿا ڪن تھ اڄ کان ھزارين سال اڳي جڏھن اڃا ماڻھو ڌڻ ڌارڻ، ٻج ڇٽڻ، سٽ ڪتڻ مس سکيا ھئا، جڏھن اڃا نڪي شھر ھئا نھ راجا نھ راجڌانيون، چون ٿا اھو ڏاڍو سکن جو دور ھو. ماڻھو پاڻ ۾ ڏاڍي صلح، سانت ۽ پيار محب ...

علي بابا (9 منٽ)

چنڊ ڪينھين، چنڊ کي منڊ آھي. ھڪ واٽھڙو ٻاٽ ۾ درياھ جو بچاءُ بند وٺيو، ھلندو بيھندو، واساما ۽ ڏوجھرا کائيندو ٿو وڃي ۽ تارن ڀريل آڪاس ۾ رکي رکي تارا ٽلڪندا ٽمڪندا ٿا رھن. ڪڏھن آڪاس ۾ تھ ڪڏھن آرسيءَ جيان ...

علي بابا (9 منٽ)

تڏھن مان ھڪ ڀٽيل روح ھوس. تيز واچوڙن جي وھڪرن، اڻڄاتل خلائن، گمناميءَ جي غارن ۾ پيو ٿڙندو ھوس. تڏھن ڪا خبر ڪانھ پوندي ھئم تھ مان ڇا آھيان، ڇو آھيان؟ ڏک ۽ سک کان بنھھ آجو تتيءَ ۽ ٿتيءَ جي ڪا ڪل ڪانھ پو ...

علي بابا (10 منٽ)

پوريءَ ًمار ۾ ھن ڪڏھن بھ پنھنجي ڳوٺ تي نھ سوچيو آھي تھ ڳوٺ ۾ ڇا پيو وھي واپري؟ پر اڄ ٻن ٽن مھينن کان پوءِ، شھر جو چڪر ھڻندي، ڪراٽا اکاڙي ۾ پنھنجن ڦوھ جواڻ ڀائٽين، ڀاڻيجن ۽ سوٽين ماساتين جي ونجھھ پٽن ک ...

علي بابا (8 منٽ)

مٿي مٿي نڀ ۾، ڇمر اوھيرا ڪيو، سلو موشن ۾ اڏاڻا ٿا وڃن. لڳاتار سنھڙيءَ بوند وڻ ٽڻ ڌوئي ڇڏيا آھن ۽ لوٺي ڌرتيءَ مان ساوا ساوا گونج سرجڻ لڳا آھن. ھو ايستائين مينھن ويساڙي ۾ نھاريندو ٿو رھي، جيستائين مينھن ...

علي بابا (10 منٽ)

مانگھھ جي مھاڙ آھي ۽ ...... ھو ٻھڪندڙ سوني سوريھ جي ڪوسڙي ڌوپ - تيڄ تي ديھھ کي ٽاڪوڙ ڏيارڻ، ڪين ھلندي سن پاٿ ڪندي، تجلا تجلا سوني سوريھم ٽامي گاڏڙ روپي انگاس پولار ھيٺان، ڪڏھن سوني سج ۾ ۽ ڪڏھن سون سر ...

علي بابا (6 منٽ)

ڇمر بوندون برسائيندا، ھاٿين جي ولرن جيان رمندا ٿا وڃن. ڪن ٻين ڀٽن تي پلٽي پوڻ لاءِ جھڙ جھڙالي ۾، ھو روئي ويٺو. گھر جي اھڙيءَ ڪنڊ ۾، جتان ٻين ڀاتين جو اچڻ وڃڻ ڪينھي. ھونئن بھ ھن جي روئڻ جي ڪل ڪنھن کي ڪ ...

علي بابا (6 منٽ)

ڪينجھر ٻارھوئي زاڻي ٻائيءَ جي زمين دوز قلعي جا پير ڌوئيو، اھو پاڻي پئي پيئندي آھي ۽ پئي لڇندي ۽ ڦٽڪاٽ ڪندي آھي، ڄڻ اھو جيڪو اتھاس ۾ وھيو واپريو ھو، سا ڪالھھ ڪالھوڻي ڳالھھ آھي، جا ڪينجھر کان وسري ئي ڪو ...

علي بابا (11 منٽ)

شام ويلا ۾ ڪامران وڏي ايسٽ سگنل ڪيبن جي اونچي گيلري تان بيٺو، پري اونچي وانچي بڙ جي جھور جھوني بڙ جي، ڪڪر جيھي سائي ڇٽ ۽ وڏيءَ وڻڪار جي اوڍر مان اڌوگابري ڏسڻ ۾ ايندڙ سنڌو مٿان اڏيل پراڻيءَ ھنگاس، ھيوي ...

علي بابا (8 منٽ)

وڏي وڏي فجر ويل ھو اٿيو آھي. تارا ھڪ ھڪ ٿي آڪاس ۾ ڌيما ٿيندا ٿا وڃن ۽ ھو ھلندو ٿو وڃي. پھاڙي پيچرو وٺيو، دور، الائي ڪيڏانھن ھلندو ٿو وڃي، جيئن پاڳلن جو ڪوئي ٺام ٺڪاڻو نھ ھوندو آھي. بس پنھنجي واٽ وٺيو ...