رسول ميمڻ (10 منٽ)

ننڍڙا ٻار ور ور ڪري ڍونڍ تي ويٺل ڳجهن ۽ ڪانون کي پٿر هڻي رهيا هئا، ڳجهون ۽ ڪان هڪ شور مچائيندي اڏريا ٿي ۽ بستي جي مٿان هڪڙو گول چڪر لڳائي وري وڃي ڍونڍ جي ٻئي پاسي کان ٿي ويٺا اهو ئي هيو انهن جي سڄي ڏي ...

رسول ميمڻ (11 منٽ)

گهوڙن جي سنبن مان نڪرندڙ ٽاپ ٽاپ جا آواز مٽيءَ جي غبارن سان گڏ اٿندا سڄي وادي ۾ پکڙجي ويا، شهر کان ڏور هڪ واچوڙو، هڪ لڙاٽ جنهن جي پٺيان لڪل هن جو پروقار ڊوڙيندڙ لشڪر، گهوڙن جي هڻڪارن پٺيان لڪيل انساني ...

رسول ميمڻ (9 منٽ)

ديول جي خاموش ماحول ۾ هن جون رڙيون وڌيڪ ڀوائتيون ٿي ويون، هو دانهين دانهين هنن کان پنهنجو ٻانهون ڇڏائڻ لاءِ سٽون ڏئي رهيو هو، “ڇڏي ڏيو مون کي ڇڏي ڏيو، مان اڄ ابن مريم کان پنهنجو حق وٺي رهندس، ڇڏي ڏيو ...

رسول ميمڻ (9 منٽ)

هن جو هيڊو ۽ اداس منهن وکريل وارن ۾ سرءُ جي پيلي پن جهڙو محسوس ٿي رهيو هيو، هن کي جسم تي ڪاري لوئي اوڍيل هئي پر تڏهن به محسوس ٿي رهيو هيو ته هوءَ ڀريل ۽ غير متناسب جسم جي مالڪ آهي، هوءَ ان وقت پنهنجي ...

رسول ميمڻ (12 منٽ)

هن جي قيمتي تخليق جلد مڪمل ٿيڻ واري هئي. ڪينواس تي هن جو هٿ هلندو رهيو ۽ خوبصورت رنگ تصوير جي هر حصي کي نمايان ڪندا ويا، رنگن ۾ جذب ٿي هو اڪثر ان عورت جي تصوير بابت سوچيندو هيو. ” هن جي قيمت هزارين نه ...

رسول ميمڻ (5 منٽ)

”1981ع“ سنڌ ۾ ساهت سال ڪري ملهايو ويو. سنڌ جي شهر شهر ڳوٺ ڳوٺ ۾ ننڍي توڙي وڏي پيماني تي ساهت ڪانفرنسون ۽ ميڙ مجلسون ڪوٺايون ويون، ادبي جماعتن ۽ ادارن، اشاعت گهرن ۽ فردن ڪتاب ڇپرايا،. هن سال سٺو چهچٽو ...

رسول ميمڻ (6 منٽ)

نوجوان ڪهاڻيڪار ۽ شاعر رسول ميمڻ 1975ع کان باقاعدگي سان لکڻ شروع ڪيو ۽ ٽن سالن جي دوران ايتريون ته ڪهاڻيون لکائين جو انهن جا ٽي مجموعا تيار ٿي ويا آهن. سندس ڪهاڻين جو پهريون مجموعو ”امن جي نالي“ 1977ع ...

رسول ميمڻ (10 منٽ)

وڌندڙ رات سان گڏ هنن جي شهوت ۾ به اضافو ٿي ويو هو ڪجهه دير لاءِ ماحول جي هر شيءِ کان غافل ٿي ويا. راهو خانيءَ کي نيپوڙيندو رهيو ۽ خانيءَ وات کولي ٿڌا ساهه کڻندي رهي، راهوءَ جا هٿ هن جي چيلهه تان ترڪند ...

رسول ميمڻ (12 منٽ)

ڪڪڙن دس هنيا ۽ باک ڦٽي پئي، ڪاراڻ جو سينو چيري، سج جي پهرين ڪرڻن اڀ ۾ نيراڻ پکيڙي ڇڏي. ستارا الوپ ٿي ويا ۽ اڀ ۾ بادلن جهڙا اڇا پکي زندگي کي برقرار رکڻ جي جدوجهد ۾ ٽيئون ٽيئون ڪندا اڏامندا ويا. صبح جي ...

رسول ميمڻ (2 منٽ)

هوءَ نچي ته نه پئي، پر ڪهين ٻئي ڪهين، سينگاريل اسٽيج تي رنگ برنگي ڪپڙا پائي جڏهن هوءَ شم شم ڪندي ماڻهن جي سامهون آئي ته هر ڪنهن جي وات مان شوڪارا نڪري ويا. ڀريل متناسب جسم تي اوڍيل رنگ برنگي ڪپڙا ۽ خو ...